به‌‌طور کلی نمایش‌نامه‌ی سوسمارالدوله نقاط قوت بسیاری دارد و علاوه بر نکاتی که در نقد این اثر به آن‌ها اشاره شد، می‌توان به اضافه‌کردن بعدهای شخصیتی بیش‌تر به افراد و در نتیجه شخصیت‌پردازی کامل‌تر، اجرایی نمودن اثر، طنزی که علاوه بر ابعاد اجتماعی، سیاسی، اجتماعی، مذهبی و… از ابعاد روان‌شناسی و‌ نشانه‌‌شناسی هم برخوردار است و مهم‌ترین تلاش نویسنده استفاده از زبان دوران قاجاری ولی اِم‌روزی‌تر، به کار بردن واژه‌گان عامیانه و در نهایت زبانی روان و سلیس است که می‌تواند بسیار حائز اهمیت باشد.

صف، داستانی هجوآمیز است در ردیف ادبیات ابزورد و رئالیسم جادویی در توصیف جامعه‌ای تمامیت‌خواه و دیوان سالار و آزار و شکنجه‌ی مردمی که تحت دیکتاتوری حاکم زندگی می‌کنند .
بسمه عبدالعزیز، نویسنده‌ی زن مصری، روان‌پزشک، فعال حقوق بشر و هنرمند تجسمی (ملقب به یاغی) در سال ۲۰۱۳، سه ماه بعد از به قدرت رسیدن اخوان‌المسلمین در مصر، با نوشتن این داستان کنایه‌آمیز، تلاش دولت برای نزول شأن انسانی هم‌وطنانش و اعمال زور در برابر اعتراض‌های مردمی را پیش چشم خوانندگان آورد. او در این کتاب پروپاگاندای حکومتی‌ای را نشانه گرفته که در جهت مهار مردم دست به تخریب تاریخ و نگارش دوباره‌ی آن به دلخواه خود می‌زند.

***

اگر پرسش‌های بنیادین دربارۀ دنیای اطراف خود می‌پرسید، پس مانند یک فیلسوف فکر می‌کنید. در تجربۀ کلاس‌های درس نوجوانان هم همواره پرسش‌هایی در باب ماهیت وجودی، بحران هویت، تجربۀ زیستِ شخصی، دانستنی‌های زندگی و مفاهیم عمیقی که ریشه در فلسفه دارد؛ مطرح می‌شوند. این کتاب، فلسفه را از طریق پرسش‌های جذابی که ممکن است خودتان قبلاً دربارۀ آن‌ها فکر کرده باشید یا از شما پرسیده باشند، ارائه می‌دهد. پرسش‌هایی مانند «آیا می‌توانیم وجود خدا را اثبات کنیم؟» به راستی ذهن چیست؟» «چگونه می‌توانیم در مورد هر چیزی مطمئن باشیم؟» در‌حالی‌که مفاهیم اصلی فلسفه را می آموزید و مهارت‌های تفکر انتقادی خود را تقویت می‌کنید، همۀ این ایده‌ها و بسیاری دیگر را در نظر بگیرید. لینسن مایر به زبان ساده به بررسی این مفاهیم عمیق برای نوجوانان می‌پردازد. پرسش‌های بنیادین را مطرح می‌کند و به هر پرسش از زوایای مختلف نزدیک می‌شود و مفاهیم فلسفی را با زبانی ساده ارائه می‌دهد. این کتاب با تقویت مهارت پرسشگری، می‌تواند آغازی باشد بر مطالعات و تفکر هستی‌شناسی نوجوانان.

اگر از بیشتر فیلسوفان مدرن بپرسید «معنای زندگی چیست؟» احتمالاً فقط شانه بالا می‌اندازند و می‌گویند که این سؤال بی‌پاسخ است. بااین‌حال مکاتب اصلی فلسفه‌ی باستان هر یک پاسخ متفاوتی به این سؤال ارائه کرده‌اند. به‌طور خلاصه رواقیون عقیده دارند که هدف زندگی، پیوسته زیستن در هماهنگی و توافق با طبیعت جهان است و این کار را با توجه به ماهیت ذاتی خودمان به‌مثابه‌ی موجودات عقلانی و اجتماعی انجام می‌دهیم. آنچه رونالد رابرتسون در کتاب فلسفه‌ی رواقی و هنر شادکامی شرح می‌دهد زندگی بر مبنای فضیلت یا آرته است.

تأکید رواقیون بیش از هرچیز بر شادکامی است که در گروِ عشقِ عقلانی به خود و احساس دوستی و محبت نسبت به دیگران است. فیلسوف رواقی هم دیگران را دوست خواهد داشت و هم از ضررها و آسیب‌های اجتناب‌ناپذیری که زندگی بر خودش وارد می‌کند، آشفته نمی‌شود. در واقع، رواقی‌گری با تغییر منطقی و طبیعی احساسات ما به‌جای اینکه سعی کنیم با زور جلوی آن‌ها را بگیریم، مجموعه‌ای غنی از راهبردها و ترفندها برای توسعه‌ی تاب‌آوری روانی فراهم می‌کند.
منبع نهایی شادکامی و کامیابی انسان چیست؟ رواقیون وقتی می‌گویند فلانی آدم خوب یا بدی است به چه معناست؟ آن‌ها چگونه نیاز به زندگی در دنیا، مدیریت اموال و تعامل با افراد دیگر را با دیدگاه سخت‌گیرانه‌ی خود که فضیلت تنها خیر واقعی است، سازگار می‌کنند؟ این‌ها سؤالاتی هستند که رونالد رابرتسون در کتاب فلسفه رواقی و هنر شادکامی به آن‌ها پاسخ می‌دهد.
کتاب فلسفه رواقی و هنر شادکامی این وعده‌ی امیدبخش را می‌دهد که با آموختن اینکه رواقی‌گری چیست می‌توانید زندگی خود را متحول کنید.

کتاب فلسفه رواقی و هنر شادکامی برای چه کسانی مناسب است؟

این کتاب به هرکس که در پیِ یافتن راز شادی و کامیابی در زندگی است، توصیه می‌شود.

کامو و سارتر

ماجرای یک دوستی و جدالی که به آن پایان داد

***
این کتاب، روایتی همه‌جانبه دربارۀ دوستی و جدال بین آلبر کامو و ژان پل سارتر است. سارتر و کامو خاستگاهی متفاوت داشتند، سارتر بورژوا بود (اگرچه خودش از این لقب متنفر بود) اما کامو در الجزایر و با مادری بی‌سواد بزرگ شد. فعالیت سیاسی کامو ناشی از نگرانی او برای زندگی فقرای الجزایری بود اما سارتر تنها بعد از گذراندن مدتی در اردوگاه زندانیان جنگ جهانی دوم و سال‌ها پس از آنکه در جایگاه فیلسوف و نویسنده مورد تحسین بود، به سمت سیاست کشیده شد. پس از آزادی فرانسه این دو مرد به روشنفکران و منادیان اگزیستانسالیسم تبدیل شدند (برچسبی که کامو هرگز آن را نپذیرفت) و در 15 سال پس از آشنایی‌اولیه و تا زمان مرگ کامو، آن‌ها در یک سناریوی سیاسی-روشنفکری و در سه پرده نقش خود را در جهانِ فلسفه، سیاست و ادبیات ایفا کردند که رونالد آرونسون با ظرافت، همدلی و دقت آن را بررسی و روایت می‌کند. در اولین ملاقات آن‌ها در کافه دو فلور که سارتر و بووار در آنجا وقت می‌گذراندند، غذا می‌خوردند و معاشرت داشتند، هر سه به‌طور عجیبی با هم گرم گرفتند. به گفتۀ بووار، اشتیاق کامو به تئاتر چیزی بود که یخ‌های بینشان را شکست. در ابتدا سارتر و کامو دوستان نزدیکی با تجربۀ مشترک در جبهۀ مقاومت فرانسه بودند اما درعین‌حال عزم آشکاری برای رویارویی با معضلات اخلاقی و سیاسی جهان داشتند.

فرانتس ورفل، در سال 1890 در پراگ، قلمرو سلطنتی بوهمیا، در یک خانواده­ی ثروتمند چشم به جهان گشود. او نماینده­ی اکسپرسیونیسم (سبکی پر از استعاره، نمادین همراه با لحن چکشی) بوده و یکی از نویسندگان دویچ‌تبار یهودی است که کتاب‌هایش توسط حزب نازی، در سال 1933 سوزانده شد. از میان آثار وی می‌­توان به «مقتول مقصر است»، «چهل روز از موسی داغ» و «سرود برنادت» اشاره کرد.

***

فیالا، افسر گارد امنیتی امپراتوری اتریش، مقامش را پس از جنگ جهانی اول از دست داده است. نگرانی او از آینده­ی خانواده، اجازه نمی‌دهد شعله­‌ی حیاتش -علی­رغم نزدیک‌شدن مرگ- خاموش شود. او می‌خواهد خانواده‌ را که نماد دنیای در حال فروپاشی است، نجات دهد.

کتاب موفق‌سازها؛ پدیده‌ها چگونه محبوب می‌شوند (Hit makers: the science of popularity in an age of distraction)، اثر منتخب ژورنال کتابخانه‌های آمریکا و یکی از پرفروش‌ترین‌های سایز نیویورک‌تایمز است. موفق‌سازها بر این نظریه استوار شده است که، به نظر می‌رسد آهنگ‌ها، برنامه‌های تلویزیونی، فیلم‌های پرهزینه، شوخی‌های اینترنتی و برنامه‌های درجه یک به یک باره به موفقیت می‌رسند، ولی حتی این آشفته بازار فرهنگی هم تحت سلطۀ قوانین مشخصی قرار دارد؛ روان‌شناسی این که چرا بعضی مردم از بعضی چیزها خوششان می‌آید، شبکه‌های اجتماعی‌ای که این ایده‌ها از طریق آن‌ها گسترش می‌یابند و جنبه‌های اقتصادی بازارهای فرهنگی.

دیوید راش استاد و مدیر [گروه] نمایش‌نامه‌نویسی در دپارتمان تئاترِ دانشگاه کاربوندِیل [ایالت] ایلینوی جنوبی است. او نویسندۀ [کتاب] یک راهنمای دانشجویی برای تحلیل نمایش‌نامه است، که مفاد آن توسط دانشگاه‌های سراسر کشور به ‌کار برده ‌می‌شود. در سال 2002 توسط انجمن تئاتر آموزش عالی به ‌عنوان معلم نمایش‌نامه‌نویسی سال برگزیده ‌شد. نمایش‌نامه‌های او در لس آنجلس، نیویورک و شیکاگو اجرا ‌شده و دیگر تولیدات و خوانش‌های نمایش‌نامه‌هایش توسط جشنوارۀ شکسپیرِ یوتا، جشنوارۀ نمایش‌نامه‌های جدیدِ اورلندو-هَریِت-لِیک، اقامتگاه ویلیام اینگه، کنگرۀ تئاتر گِرِیت-پِلِینز و کارگاه‌های بین‌المللی دیگر اجرا شده‌اند. آثار او دو جایزۀ اِمی ‌و سه جایزۀ جِف و همچنین جایزۀ درامالوگ لس‌آنجلس را برای شایستگی از ‌آن ‌خود کرده‌اند. نویسندۀ سابقِ [تماشاخانۀ] شیکاگو-دراماتیستس، همچنان عضوی از کمپانی تئاترِ استیج-لفتِ شیکاگو است.

کتاب نیچه و پست‌مدرنیسم از مجموعه‌ی مواجهات پست‌مدرن به قلم روان و شیوای دیو رابینسون است که به شرح آرای مهم ویلهلم فریدریش نیچه در بافتاری پست‌مدرن می‌پردازد.

رابینسون در این اثر موجز که بیشتر به مقاله‌ای طولانی شباهت دارد تا کتاب، نیچه را نخستین کسی می‌داند که پی به معنای واقعی مدرنیته برد. عمق تأملات و باریک‌بینی‌های وی چنان است که نویسنده کتاب، نیچه را پیامبر عصر خود لقب می‌دهد. کتاب نیچه و پست‌مدرنیسم (Nietzsche And postmodernism) پس از شرح مختصری از زندگی نیچه، به بیان دیدگاه‌های او در زمینه‌ی موضوعات گوناگون به‌خصوص مباحث زبان‌شناختی وی می‌پردازد و تلاش می‌کند از این راه نقبی به مکتب پست‌مدرن و ارتباط آرای چهره‌های برجسته‌ای چون لیوتار، بودریار و فوکو با نظریات نیچه بزند. از ویژگی‌های برجسته‌ی کتاب می‌توان به توانایی نویسنده در شرح مفاهیم پیچیده‌ی فلسفی به زبانی ساده و همه‌ فهم اشاره کرد که کتاب را در حد درک خواننده‌ی عادی فهم‌پذیر ساخته و از این طریق کوشیده تا طیف وسیع‌تری از خوانندگان را تحت پوشش قرار دهد. دیو رابینسون (Dave Robinson) که خود دانش‌آموخته‌ی فلسفه و استاد پاره‌وقت مطالعات انتقادی و نویسنده‌ی کتاب‌هایی چون درآمدی بر فلسفه و درآمدی بر اخلاقیات است به‌ خوبی توانسته در مرز باریک نگارش اثری همه‌ فهم اما جدی قلم بزند.