صف
صف، داستانی هجوآمیز است در ردیف ادبیات ابزورد و رئالیسم جادویی در توصیف جامعهای تمامیتخواه و دیوان سالار و آزار و شکنجهی مردمی که تحت دیکتاتوری حاکم زندگی میکنند .
بسمه عبدالعزیز، نویسندهی زن مصری، روانپزشک، فعال حقوق بشر و هنرمند تجسمی (ملقب به یاغی) در سال ۲۰۱۳، سه ماه بعد از به قدرت رسیدن اخوانالمسلمین در مصر، با نوشتن این داستان کنایهآمیز، تلاش دولت برای نزول شأن انسانی هموطنانش و اعمال زور در برابر اعتراضهای مردمی را پیش چشم خوانندگان آورد. او در این کتاب پروپاگاندای حکومتیای را نشانه گرفته که در جهت مهار مردم دست به تخریب تاریخ و نگارش دوبارهی آن به دلخواه خود میزند.
***
داستان پیدایش
تاریـــخ کلانی از همهچیــز، از بیــگ بنگ تا اولین ستارگان و زندگی روی زمین تا عصر دایناسورها، پیدایش انسان خردمــند تا عصــر کشاورزی و عصر یخبندان، ظهور امپراتوریها تا دوران سوختهای فسیلی، سفر به ماه، جهانیشدن و آنچه در آینده اتفاق خواهد افتاد…
***
پسر نامرئی
***
از مجموعۀ ادبیات فانتزی کلاسیک چینی برای کودکان و نوجوانان
با همکاری انتشارات DOLPHIN BOOK چین
****
پسر نامرئی یک زمان فانتزی است که در آن نویسنده، روستای بدوی گالسانگ را به تصویر می کشد که قهرمان ما نوشنگ در آن متولد شده است. این روستا با مناظر زیبا دور از علم و فناوری روز بود و روستاییان در آنجا زندگی ساده ای داشتند. با این حال آرامش روستای کانسنگ سرانجام با آمدن خانم دو، معلمی که قصد داشت با تدریس در منطقه ای دور افتاده از زندگی شهری فرار کنند به هم خورد. او متوجه شد که نوشنگ شباهت عجیبی به گالوتیان یک کاراترین مشهور ملی دارد و تصویر توشنگ را در اینترنت منتشر کرد. بنابراین توشنگ یک شبه به یک چهرۀ اینترنتی مشهور و روستای گالسانگ به یک جاذبۀ گردشگری تبدیل شد.
توشنگ با دیدن تغییرات دهکده و مراحمت دائمی گردشگران احساس بیحوصلگی و خستگی کرد و میخواست خود را پنهان کنند. یک روز او متوجه شد که دیگران نمیتوانند او را ببینند، زیرا او به بیماری عجیبی مبتلا شده است. او تبدیل به یک پسر نامرئی شد! کل کتاب پر از فانتزی و تامل برانگیز است. بیشتر به روانشناسی کودکانی که با فرآیند نوسازی روبهرو هستند توجه دارد. خوانندگان را به مشاهدۀه ویژگیهای زمان کشف خود و تفکر در مورد معنای زندگی سوق می دهد.
***
دربارۀ نویسنده
چی هوی نویسنده ادبیات کودکان و عضو انجمن نویسندگان چین است. از آثار نماینده او می توان به پسر نامرتی کودک آهسته ، دوست بعید، مدرسه فیلها و … اشاره کرد. او برنده جایزه انجمن نویسندگان چین برای ادبیات عالی کودکان، جایزه بین شین برای ادبیات کودکان و دبیات کودکان و غیره شده است.
پیمانهای خدای کوهستان
***
از مجموعۀ ادبیات فانتزی کلاسیک چینی برای کودکان و نوجوانان
با همکاری انتشارات DOLPHIN BOOK چین
****
ه نظر می رسد «پیمانهای خدای کوهستان» داستان مردی خردمند است که سانکسی را در دست دارد و باید با سلسلۀ اول هماهنگ باشد. این داستان کهن، حکایتی از خرص و اعتدال، طلب ثروت و فقز و جبران مهربانی و خویشتنداری. داستان دربارۀ مناسک است.
وی وی (منتقد مشهور ادبیات کودک)
***
این کتاب یکی از آثار سرشار از جذابیت ملی ادبیات فانتزی سنتی است که سادگی و اتخاد را شکل میکند. روایت بی واسطۀ زندگی روستایی، ارزش های سنتی را با نشاطی پایدار منتقل می کند.
کوی شین پینگ (منتقد مشهور ادبیات کودکان و نوجوان)
***
طرح کار جذاب است و از سبک چینی، سبک کلاسیک و عناصر سنتی به خوبی استفاده شده است.
داستانی پر از انرژی مثبت
سوپ سوپ (نویسندۀ ادبیات کودکان)
خرس بزرگ
***
از مجموعۀ ادبیات فانتزی کلاسیک چینی برای کودکان و نوجوانان
با همکاری انتشارات DOLPHIN BBOK چین
****
زبان کتاب دقیق و سرراست است، ریتم آن پویا و روان است و موضوع پیچیده و مدرنی را روایت میکند.
با آرمانگرایی ناب میدرخشد، دختر مانند یک رهبر معنوی می شود. کسانی که بی تفاوتی و شک را شکست می دهند، مسئولیت و شجاعت، عشق و استفامت را تأئید می کنند.
سخنرانی مراسم دهمین جایزۀ ملی ادبیات کودک و نوجوان
***
دختر لائودو همیشه نزد پدری بوده که به دلیل بیکانه شدن توسط جامعه رها شده است.
هرگز تسلیم نشد محبت خانواده را محکم و گرم نگاه داشت تا پدرش کم کم او را بازیافت. کتابی دربارۀ شجاعت زندگی کردن و یافتن ارزش خود.
تانگ روی (منتقد مشهور ادبیات کودک و نوجوان)
***
داستان مردی که لباسهای پوچ و اغراق آمیز پوشیده است اما در درونش حفره ای وجود دارد.
یک داستان صمیمی و گرم برای نگاه به وضعیت اسفناک کنونی، تا درک کنیم انسانها را ببینیم و بفهمیم و با عشق کامل به مردم اطراف خود و جهان به حرکت ادامه دهیم.
سوپ سوپ (نویسندۀ ادبیات کودکان)
همین حوالیِ دوردست
ربهکا سولنیت، نویسنده، مورخ و فعال اجتماعی متولد1961 در آمریکا است که حدود بیست کتاب با موضوعاتی چون امید، روایت زندگی و تاریخ، روابط انسانی و فجایع اجتماعی و محیط زیستی نوشته و با نشریاتی چون گاردین و نیویورک تایمز همکاری میکند. نوشتههای سولنیت در قالب جستار یا جستار روایی هستند که بهدلیل نثر غنی و برجستهاش بسیار مورد توجه قرار میگیرند.
***
نمایشنامهات را بنا کن
دیوید راش استاد و مدیر [گروه] نمایشنامهنویسی در دپارتمان تئاترِ دانشگاه کاربوندِیل [ایالت] ایلینوی جنوبی است. او نویسندۀ [کتاب] یک راهنمای دانشجویی برای تحلیل نمایشنامه است، که مفاد آن توسط دانشگاههای سراسر کشور به کار برده میشود. در سال 2002 توسط انجمن تئاتر آموزش عالی به عنوان معلم نمایشنامهنویسی سال برگزیده شد. نمایشنامههای او در لس آنجلس، نیویورک و شیکاگو اجرا شده و دیگر تولیدات و خوانشهای نمایشنامههایش توسط جشنوارۀ شکسپیرِ یوتا، جشنوارۀ نمایشنامههای جدیدِ اورلندو-هَریِت-لِیک، اقامتگاه ویلیام اینگه، کنگرۀ تئاتر گِرِیت-پِلِینز و کارگاههای بینالمللی دیگر اجرا شدهاند. آثار او دو جایزۀ اِمی و سه جایزۀ جِف و همچنین جایزۀ درامالوگ لسآنجلس را برای شایستگی از آن خود کردهاند. نویسندۀ سابقِ [تماشاخانۀ] شیکاگو-دراماتیستس، همچنان عضوی از کمپانی تئاترِ استیج-لفتِ شیکاگو است.
قطار فلسفه؛ در جستوجوی درسهای زندگی از خردمندان درگذشته
غم نان و ترس از آیندهی نامعلوم و بسیاری از چیزهای دیگر، باعث شده به قدری به هستی مشغول شویم که از آن حیرت نکنیم. دیگر نه جهان ما را شگفتزده میکند و نه چندان در باب آن تامل میکنیم. اریک واینر (Eric Weiner) در کتاب قطار فلسفه (The Socrates Express) از شما دعوت میکند تا گهگاه سری بیرون بیاورید و به جهان از منظری متفاوت بیندیشید.
ما به همان دلیل که سفر میکنیم، به فلسفه و حکمت روی میآوریم: برای مشاهدهی جهان از دریچهای متفاوت، کشف زیباییهای پنهان و یافتن راهی بدیعتر برای بودن. ما میخواهیم یاد بگیریم که شگفتی هستی را در آغوش بگیریم، با پشیمانیهامان روبهرو شویم و امیدوار باقی بمانیم.
اریک واینر در کتاب شگفتانگیز و کاربردی قطار فلسفه، اشتیاق فراوانی به درآمیختن سفر و حکمت دارد و البته این تشبیه اصلاً بیراه نیست. فلسفه گذریست از جنس سفر کردن، مشاهده کردن و مشغول شدن به رازهای هستی. همچنین، فلسفهورزی نوعی جسارت در خود دارد؛ چرا که باید سرزمین آشنا و امنت را رها کنی و پا به زمینهای ناشناخته بگذاری.
واینر در مسیر جستوجوی معنا همراه ما شده، در این قطار کنار ما مینشیند و کمک میکند تا در این سفر از آموزههای حکیمترین و خردمندترین انسانهای هر عصر، از سیمون وی تا روسو بهره ببریم. نویسنده با قطار، (متفکرانهترین روش حملونقل!) هزاران هزار مایل را همراه ما طی میکند و در انتهای این سفر، اگر انتهایی داشته باشد، میآموزیم که چگونه عاقلانهتر رفتار کنیم، زندگی معنادارتری داشته باشیم، همانند اپیکور لذت ببریم و مثل سقراط کنجکاوی کنیم.
این اثر جستوجویی اساسی برای یافتن پاسخ حیاتیترین پرسشهای بشریست. آن پرسشهای پیچیدهای که علیرغم ابهام زیادشان، برای بسیاری از انسانها عمیق و مهم هستند. نمیشود انسان بود و در هجوم این همه تردید، شگفتی و سوال به فکر فرو نرفت. واینر در قطار فلسفه ما را تشویق میکند که به جای پاسخ، بر پرسشها تمرکز کنیم.
این کتاب همان وعدهای را دنبال میکند که فلسفۀ رواقیگری به دنبالش است؛ به شما یاد میدهد که چگونه یک زندگی بسیار شاد و آرام داشته باشید و همچنین به شما یاد میدهد که حتی هنگام مواجهه با بدبیاریها، این ویژگیها را حفظ کنید. این کتاب به شما یاد میدهد که برای هر اتفاقی آماده و تزلزلناپذیر، ریشهدار، از نظر احساسی قوی و حتی در میانۀ بحرانها به طور خارقالعادهای آرام و اندیشمند باشید.
حیوانات کاغذی
راجیو جوزف نویسندۀ امریکایی متولد 1974 از مادری آلمانی-فرانسوی-آمریکایی و پدری هندی است. چند ملیتی بودن جوزف و چند سالی که بهعنوان عضو ارتش صلح در سنگال خدمت کرد، تأثیری در او گذاشت که درونمایۀ اکثر نمایشنامههای او را تشکیل میدهند. جوزف در سال 2010 برای نمایشنامۀ “ببر بنگال در باغ وحش بغداد” فینالیست جایزۀ پولیتزر شد و برای نمایشنامۀ “شب را شرح بده” جایزۀ بهترین نمایشنامۀ جدید جشنوارۀ اوبی را از آن خود کرد. او در مجموع چهارده نمایشنامه و دو فیلمنامه نوشته است. نمایشنامۀ “حیوانات کاغذی” که جزو اولین نمایشنامههای اوست، بارها توسط گروههای مختلف اجرا شده است.
یخزده
بریانی لِیوری سال 1947 در دوزبری، شهری کوچک از توابع یورک شایر انگلستان متولد شد و فعالیت در تئاتر را با بازیگری در نقشهای فرعی و کماهمیت شروع کرد. به گفتۀ خودش به همین دلیل تصمیم گرفت شروع به نوشتن کند تا نقشهای اصلی و بهتری برای زنان بنویسد. از سال 1967 تابهحال بیش از بیست نمایشنامه نوشته است و پنج نمایشنامۀ او در نیویورکر به چاپ رسیدهاند. یخزده، مهمترین نمایشنامۀ وی، در سال 1989 نوشته و نامزد دریافت جایزۀ تونی شده است. نمایشنامههای او رنگ و بوی فمنیستی دارند و بیشتر شخصیتهای او زن هستند. این ویژگی را در نمایشنامه “نور بیشتر” میتوان دید. در این نمایشنامه بهجز یک شخصیت مرد باقی شخصیتهای حاضر در متن زن هستند. نمایشنامۀ یخزده موفقیتهای متعددی را کسب کرد که از مهمترین آنها میتوان به نامزدی در جوایز تونی برای بهترین نمایش، جایزۀ بهترین نمایشنامه از جوایز تئاتر بریتانیا و قرار گرفتن در لیست چهل نمایشنامۀ برتر دنیا در نظرسنجی ایندیپندنت نام برد. آخرین عید پاک، جزیرۀ گنج، ایلیریا، کورسک و آسمان قرمز از دیگر آثار او هستند.
میان دو جهان؛ فرار از استبداد، زندگی زیر سایه صدام
زینب سلبی نویسندۀ عراقی و بنیانگذار سازمان بینالمللی زنان برای زنان، در کتاب میان دو جهان، از زندگی زیر سایهی استبداد صدام حسین و تحمل زخمهای دائمی روحش میگوید. دوستی اجباری پدر و مادر آزاداندیش و تحصیلکردهاش با صدام، دیکتاتور دیوانه و خونخوار، خدمت پدرش علیرغم میل خانواده به صدام بهعنوان خلبان شخصی و نوسان دائمی بین فرار از چنگال پرقدرت صدام و وارد شدن به حلقهی دوستان نزدیک او، زندگی زینب را به دو پاره تقسیم کرد، گویی که او میان دو جهان میزیست. زینب سلبی با تأسیس سازمان زنان برای زنان صدای زنان جنگزده شد. پای داستان این زنان مینشست و به آنها میگفت که باید روایتشان را به گوش جهانیان برسانند و با سکوت، همهی ما بخشی از خفقان و ظلم هستیم.
وقتی برگشتم خانه باش
اِلچین صفرلی نویسندۀ جوانی است که در سالهای اخیر به خاطر افکار و نوشتههای فیلسوف مآبانهاش جایگاه ویژهای در دل طرفداران رمان و کتابخوانها باز کرده است.
او مارس 1984 در شهر باکو ، قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، متولد شد. از همان دوران کودکی به داستاننویسی علاقهمند بود، تا اینکه در سن 12 سالگی شروع به انتشار نوشتههای خود در مجلات مخصوص کودک و نوجوان کرد. تحصیلات عالی خود را در رشتۀ خبرنگاری در دانشگاه بینالمللی آذربایجان به پایان رساند. صفرلی آثار خود را به زبان روسی مینویسد.
. کتاب “وقتی که برگشتم خانه باش” رمانی تغزلی و البته تاثیرگذار در میان آثار زندگینامه نویسی نویسنده محسوب میشود، این رمان که در سال 2017 به چاپ رسید در قالب نامههایی نوشته شده است که یک پدر برای دختر از دنیا رفتۀ خود مینویسد.
کارگردانها در تمرین
«سوزان لتزلر کول» با کتاب «کارگردانها در تمرین» در استودیوها و سالنهای تمرین را به روی هر مشتاقی باز میکند و گزارش دقیق و موشکافانهاش از روند تمرین ده کارگردان مطرح و معاصر آمریکا برای هر علاقهمند به کارگردانی و تئاتر و حتی هر کارگردانی با هر سطحی جذاب و مفید است. نحوۀ چیدمان بازیگران، نگاه به متن و مواجهه با آن، تعامل گروهی و تأثیری که خارج از متن بر گروه وارد میشود و همینطور نگاه شخصی کارگردان به اثر و آنچه اجرا میشود از چیزهاییاند که «کول» بهصورت گزارشی حرفهای نوشته و برای اولین بار در آمریکا به شکل کتاب درآورده است. او در کتاب «کارگردانها در تمرین» سر تمرین این کارگردانها حاضر بود؛ اِلینور رِنفیلد، ماریا ایرِنه فورنـِس، امیلی مان، جوآن آکالایتیس، الیزابت لوکُمپت، ریچارد فورمن، رابرت ویلسن، لیویو سیولـِی، پيتر سِلِرس و لـی بروئر.
در ستایش زنان سرسخت
ر ستایش زنان سرسخت کتابی ست در ستایش زنانی که سرسخت بودن و سرسخت ماندن ویژگی شاخص آنهاست.
کرن کاربو در این کتاب از زنان سرسخت میگوید از انسانهایی که نیازها و علایق خود را میشناسند و هر چند گاهی دیگران را در اولویت قرار میدهند اما برای نیازهای خود اهمیتی معادل نیازهای دیگران قائلاند. این زنان به انتظارات تحمیل شده از سوی فرهنگی که در آن زندگی میکنند واقفاند اما شناخت درست از خویش را در اولویت نسبت به این انتظارات قرار میدهند و پذیرفتهاند که هزینه یک انسان تمام عیار بودن برابر است با رنجاندن دیگران.
بسیاری از زنان این کتاب، زنان و مادرانی فداکار و دوستداشتنی هستند و به همان میزان زنانی بزرگ و مهم.
زنانی مانند ژوزفین بیکر، ریچل مدو، گلوریا استاینم،آنگلا مرکل،آملیا ارهارت،نورا افرون وکری فیشر
همنوایی؛ قدرت تأثیرگذاری اجتماعی
ما در عصر قبیلهگرایی، قطببندی و جدایی شدید افراد و تفرقۀ اجتماعی به سبب دین، عقاید سیاسی، نژاد، قومیت و گاه جنسیت زندگی میکنیم. چرا اینطور شد؟ در همنوایی پروفسور سانستین استدلال میکند که کلید ایجاد معنا در این جهانِ از همگسیخته درک ایدۀ همنوایی است.
این که همنوایی چیست و چگونه کار میکند؟
درک همنوایی، پرده از راز بسیار از مسائل و موضوعاتی که امروز با آن روبهرو هستیم برمیدارد؛ نقش رسانههای اجتماعی، ظهور اخبار جعلی، رشد اقتدارگرایی، عملکرد آزادی بیان، بحث در مورد مهاجرت و مسائلی از این دست.
رادرفورد و پسر
نمایشنامۀ تحسینبرانگیز «رادرفورد و پسر» از تجربۀ زیستۀ گیتا ساوربی در یک خانوادۀ کارخانهدار آمده است. سال 1912 وقتی که صدای زنان از صحنه تئاتر انگلیس به ندرت شنیده میشد او توانست تصویری حیرتانگیز از نزاع طبقاتی، جنسیتی و نسلی نشان دهد و در کنار ایبسن و برنارد شاو جایگاه خودش را به دست آورد. «رادرفورد و پسر» نمایشنامهای در سه پرده و مجموعهای است از تقابلهای خانوادگی با پدر خانواده در پسزمینۀ مردسالاری و سرمایهداری. جیمی پورتمن، منتقدِ تئاتر دربارۀ نمایشنامه «رادرفورد و پسر» میگوید: «درامی که گیتا ساوربی نوشته به شکلی انکارناپذیر از دورهای برایمان میگوید که در آن سیستم طبقاتی و تنش بین سرمایهداری و نظام کارگری و البته جایگاه زنان در جامعه مورد بحث است. اما آنچه ما را بیشتر شیفتۀ این اثر میکند قبل از هر چیز بررسی شخصیت است. بررسی این که چگونه استبداد و فرهنگ غالب میتواند وضعیت انسان را بغرنج کند.»
اورلیا
ژرار دو نروال، از تأثیرگذارترین نویسندگان سوررئالیست فرانسوی است. اورلیا را میتوان به نوعی سفرنامۀ روحی نروال به شرق دانست، سفرنامهای همراه با ذهن جنونآمیز نویسنده. این کتاب در زمان خودش در تقابل با عقلگرایی مدرن فرانسه قرار گرفت بود. کتاب اورلیا و در مجموع خود نروال تاثیر زیادی بر جنبشهای سورئالیستی گذاشتند. آندره برتون که از ستایشگران او بود، دربارۀ نروال گفت: «روح سوررئالیسم در نروال حلول کرده بود». اهمیت ژرار دو نروال در ادبیات فرانسه بیشتر به این دلیل است که او اولین کسی بود که اشراق را وارد رمان فرانسه کرد. شباهتهای بیشمار بین هدایت و نروال (بهخصوص نزدیکیهای بنیادین «بوف کور» و «اورلیا»)، جدلها و سوءتفاهمهای زیادی را میان اهالی ادبیات بهوجود آورده است و با وجود این که روژه لسکو از اتفاقی بودن این همانندیها خبر داد، هنوز هم بر سر تأثیر و تقلید «بوف کور» از «اورلیا»، آرا و اختلافهای بسیاری وجود دارد.
مرگ یک خردهبورژوا
فرانتس ورفل، در سال 1890 در پراگ، قلمرو سلطنتی بوهمیا، در یک خانوادهی ثروتمند چشم به جهان گشود. او نمایندهی اکسپرسیونیسم (سبکی پر از استعاره، نمادین همراه با لحن چکشی) بوده و یکی از نویسندگان دویچتبار یهودی است که کتابهایش توسط حزب نازی، در سال 1933 سوزانده شد. از میان آثار وی میتوان به «مقتول مقصر است»، «چهل روز از موسی داغ» و «سرود برنادت» اشاره کرد.
***
فیالا، افسر گارد امنیتی امپراتوری اتریش، مقامش را پس از جنگ جهانی اول از دست داده است. نگرانی او از آیندهی خانواده، اجازه نمیدهد شعلهی حیاتش -علیرغم نزدیکشدن مرگ- خاموش شود. او میخواهد خانواده را که نماد دنیای در حال فروپاشی است، نجات دهد.
رواقیگری؛ فلسفۀ زیستن خردمندانه
|چاپ دوم|
رواقیگری مکتب فلسفی کهنی است که قرن دوم میلادی در رم شکوفا شد و تا به امروز همواره مورد توجه بوده است. بزرگان این مکتب از اپیکتتوس تا مارکوس آئورلیوس و سنکا به دنبال مفهوم خوشروانی در زندگی بودهاند و رضایت از زندگی را به عنوان اصل مهم فلسفه خود ابراز کردهاند. خرد جاری در این فلسفۀ باستانی بیزمان است و ارزشی غیرقابل انکار در جستوجو برای یافتن یک زندگی شاد و پرمعنا دارد
این کتاب همان وعدهای را دنبال میکند که فلسفۀ رواقیگری به دنبالش است؛ به شما یاد میدهد که چگونه یک زندگی بسیار شاد و آرام داشته باشید و همچنین به شما یاد میدهد که حتی هنگام مواجهه با بدبیاریها، این ویژگیها را حفظ کنید. این کتاب به شما یاد میدهد که برای هر اتفاقی آماده و تزلزلناپذیر، ریشهدار، از نظر احساسی قوی و حتی در میانۀ بحرانها به طور خارقالعادهای آرام و اندیشمند باشید.
راز مادرم
او مادری بینظیر است، بهترین مادر دنیاست. اما برای نجات دیگران جان من را به خطر انداخت
اخبار را دنبال نکنید
کتاب صوتی اخبار را دنبال نکنید نوشته رولف دوبلی است و با ترجمه امید کرمپور منتشر شده است. این کتاب یک راهنمای جامع است برای زندگی بهتر یا به زبانی دیگر بیانیهای است برای زندگی شادتر و آرامتر و عاقلانهتر.
هنر خوب زیستن
کتاب اخبار را دنبال نکنید نوشته رولف دوبلی است و با ترجمه امید کرمپور منتشر شده است. این کتاب یک راهنمای جامع است برای زندگی بهتر یا به زبانی دیگر بیانیهای است برای زندگی شادتر و آرامتر و عاقلانهتر
خورشید همچنان میتابد
آنتونی ری هینتون در کتاب خورشید حتماَ میتابد: چگونه زندگی و آزادی را در بند اعدامیها یافتم، ماجرای واقعی زندگی خود، که به مدت سی سال در بند اعدامیها به جرم نکرده گرفتار بود را به تصویر میکشد. داستانی واقعی از امید و انتظار برای عدالت.
آنتونی ری هینتون (Anthony Ray Hinton) در 29 سالگی به جرم قتل و سرقت دستگیر شد و سی سال تمام برای آزادی و انتظار دیدن دوباره درخشش نور خورشید جنگید. او در بند اعدامیها و در همنشینی همیشگی با مرگ، ایمان و امید را باز یافت. کتاب خورشید حتما میتابد (The sun does shine: how I found life and freedom on death row) داستانی شگفت انگیز و دلگرم کننده است که ایمان ما را به نیکی ذاتی بشریت باز میگرداند