همین حوالیِ دوردست
ربهکا سولنیت، نویسنده، مورخ و فعال اجتماعی متولد1961 در آمریکا است که حدود بیست کتاب با موضوعاتی چون امید، روایت زندگی و تاریخ، روابط انسانی و فجایع اجتماعی و محیط زیستی نوشته و با نشریاتی چون گاردین و نیویورک تایمز همکاری میکند. نوشتههای سولنیت در قالب جستار یا جستار روایی هستند که بهدلیل نثر غنی و برجستهاش بسیار مورد توجه قرار میگیرند.
***
ویتگنشتاین و روانکاوی
جان هیتون در کتاب ویتگنشتاین و روانکاوی، شرح دقیق و روشنی از دیدگاههای ویتگنشتاین و پیوندش با روانکاوی ارائه میدهد و کتابی همهفهم و در عین حال جدی تدارک دیده است. درمان ویتگنشتاینی و رابطهی آن با روانکاوی موضوع این کتاب خواهد بود.
در کتاب ویتگنشتاین و روانکاوی (Wittgenstein And Psychoanalysis)، مؤلف دو متفکر بزرگ و تأثیرگذار اهل وین، «ویتگنشتاین» و «فروید» را در صحنه مواجههای پستمدرن گرد هم میآورد. مسئله مورد بحث در این کتاب این است که کدام یک از این دو فلسفه شکل بهتری از درمان مناسب برای مرور زمان است و رقابت بین آنها چگونه است. جان هیتون بیان میدارد که «فروید» و «ویتگنشتاین» همعصر بودند. «فروید» روانکاوی را پدید آورد و «ویتگنشتاین» شاید بزرگترین فیلسوف قرن بیستم بوده است. «فروید» معضلات را از زاویه روانشناختی بررسی میکند و «ویتگنشتاین» رویکرد طعنهآمیزی به خود و خوانندگانش را در پیش میگیرد.
تأملاتی از روی صندلی چرخدار
بیستوپنج جستار درخشان که در مجموعۀ تأملاتی از روی صندلی چرخدار گرد آمده است، گواهی بر آسیبپذیری، بینش و ایمان راسخ نویسندۀ آن هستند. دبیوس پس از تصادفی که سال 1986 برایش رخ داد، ناامیدی را پشت سر گذاشت، پذیرش را آموخت و دستآخر شادمانی را در جادویی فریضهمانند، پیشپاافتادهترین کارهای روزانه پیدا کرد. خواه از رابطه با پدرش نوشته باشد یا از تعرض به خواهر دلبندش، از ایمانش به آیین کاتولیک یا از خودکشی افسر دگرباش نیروی دریایی، ستایش نویسندگان همکاری چون همینگوی و میلر یا حتی کار سادۀ ساندویچ درست کردن برای دخترانش، دبیوس قلب مسائل را میشکافد. اینجا با استادی زبردست، آن هم در قلۀ توانمندیاش روبهرو هستیم؛ استادی که نوشتههایش «با فیض و موهبت آکنده شده و درخشش معنوی بر آنها فروباریده است.»
***
آندره دبیوس(1936-1999) را یکی از بزرگترین نویسندگان آمریکایی داستان کوتاه و جستار در قرن بیستم میشناسند. نوشتههای او را نمونههای ارزشمند نثر گزیدهگو و روشنگر و موشکافانه دربارۀ روح انسان برمیشمارند. معمولاً دبیوس را با چخوف میسنجند و به چشم «نویسندۀ نویسندگان» میبینند. او برندۀ جایزۀ پیایان/مالامود، جایزۀ ری برای داستان کوتاه ممتاز، جایزۀ جین استاین از آکادمی هنر و ادبیات آمریکا ، نخستین دورۀ جایزۀ سالانۀ لارنس ال. وینشپ از بوستون گلوب شده و فینالیست جایزۀ پولیتزر برای کتاب غیرداستانی بوده است. او همچنین عضو بنیادهای گوگنهایم و مکآرتور بوده است.
پاییز آلمان
استیگ داگرمن، نویسنده، شاعر و روزنامهنگار سوئدی(1923-1954) را کافکای سوئد میدانند و او را متأثر از نیچه، کافکا، استریندبری و هموطنش ایویند یانسون برشمردهاند. منتقدین سبک نوشتاری او را آمیزهایی از سورئالیسم و اکسپرسیونیسم دانستهاند. در پاییز 1946 و درست پس از پایان جنگ دوم جهانی، روزنامۀ سوئدیِ اکسپرسن، از او خواست تا به آلمان برود و آنچه میبیند را به رشتۀ تحریر درآورد. چیزی که نوشتههای او را منحصربهفرد میکرد؛ انگیزههای عمیقِ او برای کشف افراد در شرایط سخت بود. در حقیقت، این کتاب برخی از نگرانیهای اساسی داگِرمن را بیان میکند و روند نگارش آن میتواند یک تمرین مفید در مشاهده و توصیف واقعگرایانه باشد. این کتاب در زمان خودش، توجههای زیادی را جلب کرد و البته هنوز هم شایستۀ این تقدیر است، زیرا استیگ داگرمن به جزئیات عینی نگاهی متفاوت داشت. بخشی، به این دلیل که میتوانست با قاطعیت و بیپروا کلمات را بیان کند و مهمتر از آن، شجاعتِ دیدن مردم آلمان، بهعنوان انسانهای رنجدیده را داشت و به آنها برچسب رسواییِ ملی یا مقصر نمیزد.
***
هنر، همه فریب است
جرج اورول، پیش از هر چیز دیگری، یک مقالهنویس بود. اولین آثاری که از او چاپ شد، مقاله بودند، آخرین نوشتههایش بر بالین مرگ هم مقاله بودند. لابهلای این دو مرحله، او پیرو چیزی بود که همیشه بهعنوان رسالت اصلی یک مقاله در نظر گرفته میشود: مطرح کردن افکاری درباره زندگی و هنر در یک فضای فشرده با یک صدای شخصی متمایز که مستقیم با خواننده صحبت میکند. مقاله با استعدادهای خاص اورول کاملاً سازگار بود و حتی در بهترین داستان او ردپای آن دیده میشود. مثلاً لابهلای سطور طولانی رمان 1984، ساختار سطحی رمانگونۀ آن در هم میشکند و دغدغههای مورد توجه این رماننویس، با فشار از آن بیرون میزند. یکی از دلایل تمایل اورول به مقاله، ماهیت انعطافپذیر آن است. تمام چیزی که یک خواننده انتظار دارد این است که مقالهنویس بداند چه میخواهد بگوید و حرف جذابی برای گفتن داشته باشد، با صدایی که مختص خودش باشد. بعد از اینها ملاکهایی چون موضوع، طول مطلب، ساختار و علت وجود دارد که کاملاً متغیر هستند. اورول در طول عمر کوتاهش متون زیادی نوشت، یک خبرنگار فعال بود و در این مجموعه مقالههایش، نقدهایی از کتاب و فیلم و تئاتر و هنر و سیاست پیدا میکنید. او همچنین در این کتاب از تفسیرهای فرهنگی، نقد ادبی، بحث سیاسی، بخشهایی از زندگی خود و روایتهای شخصیاش صحبت میکند.
باورهای بد (باورهایی که با شواهد در دسترس آشکارا ناسازگاری دارند) رایج هستند. بسیاری از گروههای اقلیتی مثلاً باور دارند که واکسنها خطرناک هستند و تئوریهای توطئۀ عجیب و غریب را میپذیرند. فراگیر شدن باورهای بد شاید از نگاه سیاسی و اجتماعی مهم باشد و مثلاً راه کنشگری کارآمد برای بحران تغییر اقلیم را سد کند. ازاینرو، توضیح اینکه چرا افراد باورهای بد را میپذیرند و اینکه برای وا داشتن آنها به بیشتر پاسخگو شدن به شواهد باید چهکار کرد، رسالتی پراهمیت است.
حیوانات کاغذی
راجیو جوزف نویسندۀ امریکایی متولد 1974 از مادری آلمانی-فرانسوی-آمریکایی و پدری هندی است. چند ملیتی بودن جوزف و چند سالی که بهعنوان عضو ارتش صلح در سنگال خدمت کرد، تأثیری در او گذاشت که درونمایۀ اکثر نمایشنامههای او را تشکیل میدهند. جوزف در سال 2010 برای نمایشنامۀ “ببر بنگال در باغ وحش بغداد” فینالیست جایزۀ پولیتزر شد و برای نمایشنامۀ “شب را شرح بده” جایزۀ بهترین نمایشنامۀ جدید جشنوارۀ اوبی را از آن خود کرد. او در مجموع چهارده نمایشنامه و دو فیلمنامه نوشته است. نمایشنامۀ “حیوانات کاغذی” که جزو اولین نمایشنامههای اوست، بارها توسط گروههای مختلف اجرا شده است.
آزادیام ده
«آزادی ام ده» خاطرات رز وایدرلین نویسنده و فعال سیاسی آمریکایی برگشته از کمونیسم است.
رز وایلدر لین در ۵ دسامبر ۱۸۸۶، حوالی دِ سمِت، در منطقهی داکوتا متولد شد. لین چهار ساله بود که خانوادهاش داکوتا را ترک کرده و به منسفیلدِ میسوری کوچ کردند، بعد از مدتی رز تصمیم گرفت سفر کند، او پس از چندبار شغل عوض کردن و ازدواجی ناکام کار خود را به عنوان روزنامهنگار آغاز کرد، او نوشتن در سن فرنسیسکو بولتن، مطبوعهی کارگری رادیکال، را با ستون زنان شروع کرد و سپس مجموعهای روزانه و ۱۵۰۰ کلمهای نوشت. چهار سال پس از به قدرت رسیدن بلشویکها به اتحادیهی شوروی رفت. او هم مثل بسیاری شیفتهی تصویر کمونیستی از یک زندگی بهتر بود اما به زودی از کمونیسم سرخورده شد و پس از بازگشت از شوروی همانطور که در این کتاب میگوید دیگر یک کمونیست نبود زیرا به آزادی شخصی باور پیدا کرده بود.
در باب رهاکردن امور، آموزههای فلسفه برای روزگار اکنون
یک بار راهبی بودایی دانا، قدرت رها کردن امور با در دست گرفتن یک فنجان چای را توضیح داد؛ نگه داشتن فنجان برای چند ثانیه تلاش زیادی نمیخواهد اما پس از چند دقیقه، ناراحتی جدی ایجاد میشود و یک ساعت بعد به عذابی تحملناپذير تبدیل شده است. فقط با زمین گذاشتن فنجان خود را از درد رها میکنیم. نگهداشتن چیزها میتواند دردناک باشد. بااینحال بسیاری از مردم در چسبیدن به چیزهایی مانند عقاید مردم، کینهها، معشوقهای سابق، داراییهای مادی، خاطرات بد و نگرانیها در مورد آینده استادند.
از طریق چسبیدن مداوم و بیوقفه به همۀ این چیزها، زندگی ما روز به روز سنگینتر و ناخوشایندتر میشود. اما اگر چیزها را رها کنیم، حتی اگر موقتی باشد، آرامش را تجربه خواهیم کرد. در دنیای امروز، هنر رها کردن اقدامی عصیانگرانه است. با زمین گذاشتن فنجان، علیه جامعهای شورش میکنیم که وسواس موفقیت و اعتبار دارد، که عشق سمی و وابستگی ناسالم را ارج مینهد و حرص را بر رضایت ترجیح میدهد.
کتاب در باب رهاکردن امور، مجموعهای از مقالات ویرایششده و اصلاحشده درباره موضوعات مختلف است. این آثار کوتاه، هنر رها کردن را با الهام از مکاتب مختلف بررسی می کند: از فلسفۀ شوپنهاور تا دیوژن و تا تائوئیسم.
هنر خوب زیستن
کتاب اخبار را دنبال نکنید نوشته رولف دوبلی است و با ترجمه امید کرمپور منتشر شده است. این کتاب یک راهنمای جامع است برای زندگی بهتر یا به زبانی دیگر بیانیهای است برای زندگی شادتر و آرامتر و عاقلانهتر
متروک بیانتها
واتسلاو هاول نویسندهی منتقد و معترض حکومت کمونیستی چک بود. او سالها تحت نظارت حکومت وقت زندگی کرد زندانی شد و آزار دید اما فعالیت هر روزه اش در تئاتر و ادبیات متوقف نشد هاول که نقش مهمی در پیروزی انقلاب مخملی چکسلواکی داشت، در سال ۱۹۸۹ اولین رئیسجمهور غیر کمونیست حکومت چکسلواکی شد. انقلابی که او در آن نقش داشت انقلابی بدون خونریزی بود که منجر به فروپاشی حکومتِ کمونیستی چکسلواکی و تشکیل دو کشور جدید چک و اسلواکی شد شاید بهترین معرفی هاول همان باشد که یژی نمتس روانشناس و دوست هاول درباره او می گوید: اگر نمی خواست راجع به مطلبی بنویسد نمینوشت و اگر میخواست درباره مطلبی بنویسد آن را فقط همانجور که معتقد بود حقیقت دارد مینوشت. متروک بی انتها یک نمایشنامه نیمه اتوبیوگرافیک از واتسلاو هاول است که او سال 1984 در روزهای پس از آزادی از زندان نوشته . نمایشنامه درباره یک مخالف سیاسی به نام لئوپولد نتلزاست که میترسد بابت نوشتن به زندان برود. لئوپولد تحت فشار دوستان، همفکران و نزدیکانش است. این فشارها علاوه بر نظارت مستمر دولتی، او را از نوشتن بیشتر ناتوان کرده او از سمت نمایندگان حکومت پیشنهادی دریافت میکند در ازای آزادی. نویسنده تصمیم میگیرد به زندان برود اما منکر نوشته هایش نشود اما… این نمایشنامه را تام استوپارد به زبان انگلیسی ترجمه کرده است. متروک بی انتها (لارگو دسولاتو) در تلگراف به عنوان یکی از 15 نمایشنامه برتر تمام دوران ثبت شده است.
امبرتو اکو و فوتبال
کتاب امبرتو اکو و فوتبال اثر پیتر پریکلس تریفوناس، نحوهی کاربست نشانهها در تعاملات اجتماعی و فرهنگی را مورد مطالعه قرار میدهد و ابتذال فرهنگی عصر جدید را از دریچه ورزش پرطرفدار فوتبال به بحث میگذارد.
کتاب امبرتو اکو و فوتبال (Umberto Eco And Football) نه دربارهی امبرتو اکوی طرفدار فوتبال است، نه به اکوی نشانهشناس میپردازد و نه حتی کاری با اکوی داستاننویس دارد بلکه این نکته را مورد توجه قرار میدهد که چگونه تنوع آثار اکو به عنوان نظریهپرداز فرهنگی و روشنفکری عمومی، ما را قادر به خوانش نگرانیها، دغدغهها و بلاهتهایی میکند که در زندگی روزمره تجربه میکنیم». از آنجا که فوتبال به عنوان یک نشانه به نشانههای دیگری ارجاع میدهد، پیتر پریکلس تریفوناس (Peter Pricles Trifonas) در این اثر تلاش میکند از خلال آرای اکو پدیدههایی چون ورزشگاه، هواداری، هولیگانیسم و گپوگفتهای ورزشی به عنوان نشانههای ارجاعی فوتبال مورد بررسی قرار گیرد.
قدرت در نمایشنامههای تاریخی شکسپیر
در این کتاب برای بررسی افتوخیز سیاست و قدرت در نمایشنامههای تاریخی، تلاش شده تا با استفاده از اسناد و کتابها و مقالات معتبر گام درستی در این زمینه برداشته و جهت آگاهی بهتر رجوع به برخی پایگاههای اینترنتی را نیز در دستور کار قرار داده تا زمینه مناسبی را جهت تحلیل نقش سیاست و روشهای اعمال قدرت در این نمایشنامهها فراهم شود.
ازاینرو سعید کاظمیان در کتاب «قدرت در نمایشنامههای تاریخی شکسپیر»، در فصل اول به مفهوم قدرت و سیاست پرداخته و روابط میان این دو واژهٔ کلیدی را بررسی میکند.
وقتی برگشتم خانه باش
اِلچین صفرلی نویسندۀ جوانی است که در سالهای اخیر به خاطر افکار و نوشتههای فیلسوف مآبانهاش جایگاه ویژهای در دل طرفداران رمان و کتابخوانها باز کرده است.
او مارس 1984 در شهر باکو ، قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، متولد شد. از همان دوران کودکی به داستاننویسی علاقهمند بود، تا اینکه در سن 12 سالگی شروع به انتشار نوشتههای خود در مجلات مخصوص کودک و نوجوان کرد. تحصیلات عالی خود را در رشتۀ خبرنگاری در دانشگاه بینالمللی آذربایجان به پایان رساند. صفرلی آثار خود را به زبان روسی مینویسد.
. کتاب “وقتی که برگشتم خانه باش” رمانی تغزلی و البته تاثیرگذار در میان آثار زندگینامه نویسی نویسنده محسوب میشود، این رمان که در سال 2017 به چاپ رسید در قالب نامههایی نوشته شده است که یک پدر برای دختر از دنیا رفتۀ خود مینویسد.
اورلیا
ژرار دو نروال، از تأثیرگذارترین نویسندگان سوررئالیست فرانسوی است. اورلیا را میتوان به نوعی سفرنامۀ روحی نروال به شرق دانست، سفرنامهای همراه با ذهن جنونآمیز نویسنده. این کتاب در زمان خودش در تقابل با عقلگرایی مدرن فرانسه قرار گرفت بود. کتاب اورلیا و در مجموع خود نروال تاثیر زیادی بر جنبشهای سورئالیستی گذاشتند. آندره برتون که از ستایشگران او بود، دربارۀ نروال گفت: «روح سوررئالیسم در نروال حلول کرده بود». اهمیت ژرار دو نروال در ادبیات فرانسه بیشتر به این دلیل است که او اولین کسی بود که اشراق را وارد رمان فرانسه کرد. شباهتهای بیشمار بین هدایت و نروال (بهخصوص نزدیکیهای بنیادین «بوف کور» و «اورلیا»)، جدلها و سوءتفاهمهای زیادی را میان اهالی ادبیات بهوجود آورده است و با وجود این که روژه لسکو از اتفاقی بودن این همانندیها خبر داد، هنوز هم بر سر تأثیر و تقلید «بوف کور» از «اورلیا»، آرا و اختلافهای بسیاری وجود دارد.
یخزده
بریانی لِیوری سال 1947 در دوزبری، شهری کوچک از توابع یورک شایر انگلستان متولد شد و فعالیت در تئاتر را با بازیگری در نقشهای فرعی و کماهمیت شروع کرد. به گفتۀ خودش به همین دلیل تصمیم گرفت شروع به نوشتن کند تا نقشهای اصلی و بهتری برای زنان بنویسد. از سال 1967 تابهحال بیش از بیست نمایشنامه نوشته است و پنج نمایشنامۀ او در نیویورکر به چاپ رسیدهاند. یخزده، مهمترین نمایشنامۀ وی، در سال 1989 نوشته و نامزد دریافت جایزۀ تونی شده است. نمایشنامههای او رنگ و بوی فمنیستی دارند و بیشتر شخصیتهای او زن هستند. این ویژگی را در نمایشنامه “نور بیشتر” میتوان دید. در این نمایشنامه بهجز یک شخصیت مرد باقی شخصیتهای حاضر در متن زن هستند. نمایشنامۀ یخزده موفقیتهای متعددی را کسب کرد که از مهمترین آنها میتوان به نامزدی در جوایز تونی برای بهترین نمایش، جایزۀ بهترین نمایشنامه از جوایز تئاتر بریتانیا و قرار گرفتن در لیست چهل نمایشنامۀ برتر دنیا در نظرسنجی ایندیپندنت نام برد. آخرین عید پاک، جزیرۀ گنج، ایلیریا، کورسک و آسمان قرمز از دیگر آثار او هستند.
همنوایی؛ قدرت تأثیرگذاری اجتماعی
ما در عصر قبیلهگرایی، قطببندی و جدایی شدید افراد و تفرقۀ اجتماعی به سبب دین، عقاید سیاسی، نژاد، قومیت و گاه جنسیت زندگی میکنیم. چرا اینطور شد؟ در همنوایی پروفسور سانستین استدلال میکند که کلید ایجاد معنا در این جهانِ از همگسیخته درک ایدۀ همنوایی است.
این که همنوایی چیست و چگونه کار میکند؟
درک همنوایی، پرده از راز بسیار از مسائل و موضوعاتی که امروز با آن روبهرو هستیم برمیدارد؛ نقش رسانههای اجتماعی، ظهور اخبار جعلی، رشد اقتدارگرایی، عملکرد آزادی بیان، بحث در مورد مهاجرت و مسائلی از این دست.
صف
صف، داستانی هجوآمیز است در ردیف ادبیات ابزورد و رئالیسم جادویی در توصیف جامعهای تمامیتخواه و دیوان سالار و آزار و شکنجهی مردمی که تحت دیکتاتوری حاکم زندگی میکنند .
بسمه عبدالعزیز، نویسندهی زن مصری، روانپزشک، فعال حقوق بشر و هنرمند تجسمی (ملقب به یاغی) در سال ۲۰۱۳، سه ماه بعد از به قدرت رسیدن اخوانالمسلمین در مصر، با نوشتن این داستان کنایهآمیز، تلاش دولت برای نزول شأن انسانی هموطنانش و اعمال زور در برابر اعتراضهای مردمی را پیش چشم خوانندگان آورد. او در این کتاب پروپاگاندای حکومتیای را نشانه گرفته که در جهت مهار مردم دست به تخریب تاریخ و نگارش دوبارهی آن به دلخواه خود میزند.
***
پایان دنیا؛ داستانهایی از آخرالزمان
در این کتابِ آخرالزمانی، نویسندگان معاصری چون نیل گیمن، نورمن اسپینراد، لستر دل رِی، رابرت شکلی، رابرت سیلور برگ، جان ویندم، پل اندرسون، جورج آر. آر. مارتین و آرتور سی. کلارک پایان دنیا را به تصویر میکشند و هر داستان به جزئیات تخریب و فروپاشی وهمآور سیاسی، اجتماعی و محیطی جهان ما میپردازد.
***
در انتهای دالانهای تاریک آینده، انسان پایان قصۀ نژادش را تلخ مخیل میکند؛ جنگهای هستهای، نابودی محیط زیست، نبرد با نژادی برتر، مهاجرت از زمین و بسیار پایان شوربختانۀ دیگر. بهگواه راویان آخرالزمان، دست قهار تقدیر آنچه را عمری به جد و جهد بسیار از آن میگریختیم را بر سر راهمان قرار میدهد؛ نابودی حیات بشر. پایانها بر هم پیشی میگیرند تا سیطرۀ نام خود را در تاریخ کهکشان ثبت کنند. اما هنوز هم بر رد پای آنان که در دل تاریکیِ آیندهای موهوم بهدنبال کورسویی میگردند، غبار امید هست. نژاد بشر را حتی وهم زندگی، زنده نگه میدارد.
خرس بزرگ
***
از مجموعۀ ادبیات فانتزی کلاسیک چینی برای کودکان و نوجوانان
با همکاری انتشارات DOLPHIN BBOK چین
****
زبان کتاب دقیق و سرراست است، ریتم آن پویا و روان است و موضوع پیچیده و مدرنی را روایت میکند.
با آرمانگرایی ناب میدرخشد، دختر مانند یک رهبر معنوی می شود. کسانی که بی تفاوتی و شک را شکست می دهند، مسئولیت و شجاعت، عشق و استفامت را تأئید می کنند.
سخنرانی مراسم دهمین جایزۀ ملی ادبیات کودک و نوجوان
***
دختر لائودو همیشه نزد پدری بوده که به دلیل بیکانه شدن توسط جامعه رها شده است.
هرگز تسلیم نشد محبت خانواده را محکم و گرم نگاه داشت تا پدرش کم کم او را بازیافت. کتابی دربارۀ شجاعت زندگی کردن و یافتن ارزش خود.
تانگ روی (منتقد مشهور ادبیات کودک و نوجوان)
***
داستان مردی که لباسهای پوچ و اغراق آمیز پوشیده است اما در درونش حفره ای وجود دارد.
یک داستان صمیمی و گرم برای نگاه به وضعیت اسفناک کنونی، تا درک کنیم انسانها را ببینیم و بفهمیم و با عشق کامل به مردم اطراف خود و جهان به حرکت ادامه دهیم.
سوپ سوپ (نویسندۀ ادبیات کودکان)
نیچه و پست مدرنیسم
کتاب نیچه و پستمدرنیسم از مجموعهی مواجهات پستمدرن به قلم روان و شیوای دیو رابینسون است که به شرح آرای مهم ویلهلم فریدریش نیچه در بافتاری پستمدرن میپردازد.
رابینسون در این اثر موجز که بیشتر به مقالهای طولانی شباهت دارد تا کتاب، نیچه را نخستین کسی میداند که پی به معنای واقعی مدرنیته برد. عمق تأملات و باریکبینیهای وی چنان است که نویسنده کتاب، نیچه را پیامبر عصر خود لقب میدهد. کتاب نیچه و پستمدرنیسم (Nietzsche And postmodernism) پس از شرح مختصری از زندگی نیچه، به بیان دیدگاههای او در زمینهی موضوعات گوناگون بهخصوص مباحث زبانشناختی وی میپردازد و تلاش میکند از این راه نقبی به مکتب پستمدرن و ارتباط آرای چهرههای برجستهای چون لیوتار، بودریار و فوکو با نظریات نیچه بزند. از ویژگیهای برجستهی کتاب میتوان به توانایی نویسنده در شرح مفاهیم پیچیدهی فلسفی به زبانی ساده و همه فهم اشاره کرد که کتاب را در حد درک خوانندهی عادی فهمپذیر ساخته و از این طریق کوشیده تا طیف وسیعتری از خوانندگان را تحت پوشش قرار دهد. دیو رابینسون (Dave Robinson) که خود دانشآموختهی فلسفه و استاد پارهوقت مطالعات انتقادی و نویسندهی کتابهایی چون درآمدی بر فلسفه و درآمدی بر اخلاقیات است به خوبی توانسته در مرز باریک نگارش اثری همه فهم اما جدی قلم بزند.
چامسکی و جهانی شدن
آورام نوآم چامسکی ( – ۱۹۲۸) زبانشناس و نظریهپرداز امریکایی است.
از او به عنوان پدر زبانشناسی مدرن یاد میشود. نظریه معروف وی دستور زایشی-گشتاری است که در دهه ۶۰ میلادی انقلابی در زبانشناسی معاصر ایجاد کرد.
برخی نوام چامسکی را بهعنوان «انیشتین زبانشناسی مدرن» ستودهاند و نزد برخی دیگر هم به همان اندازه به عنوان روشنفکر و دگراندیش سیاسی سازشناپذیر و منتقد اجتماعی شناخته میشود.
این کتاب به بررسی دیدگاههای چامسکی در باب هژمونی اقتصاد جهانی و نظم نوین جهانی میپردازد. موضع او چندان با جهتگیریهای رایج درباب جهانیشدن جور درنمیآید.
جرمی فاکس در این کتاب روایتی دست اول و گیرا از نظریههای چامسکی ارائه میکند. همانطور که خودش میگوید، در نوشتن این کتاب از چامسکی کمک گرفته و یاری او را همواره کنار خود داشته است.
بینشهای چامسکی در این کتاب میتواند پرتوی بر نظریات میانه در باب جهانی شدن بینداز
پیمانهای خدای کوهستان
***
از مجموعۀ ادبیات فانتزی کلاسیک چینی برای کودکان و نوجوانان
با همکاری انتشارات DOLPHIN BOOK چین
****
ه نظر می رسد «پیمانهای خدای کوهستان» داستان مردی خردمند است که سانکسی را در دست دارد و باید با سلسلۀ اول هماهنگ باشد. این داستان کهن، حکایتی از خرص و اعتدال، طلب ثروت و فقز و جبران مهربانی و خویشتنداری. داستان دربارۀ مناسک است.
وی وی (منتقد مشهور ادبیات کودک)
***
این کتاب یکی از آثار سرشار از جذابیت ملی ادبیات فانتزی سنتی است که سادگی و اتخاد را شکل میکند. روایت بی واسطۀ زندگی روستایی، ارزش های سنتی را با نشاطی پایدار منتقل می کند.
کوی شین پینگ (منتقد مشهور ادبیات کودکان و نوجوان)
***
طرح کار جذاب است و از سبک چینی، سبک کلاسیک و عناصر سنتی به خوبی استفاده شده است.
داستانی پر از انرژی مثبت
سوپ سوپ (نویسندۀ ادبیات کودکان)
ظلمات سپید
ظلمات سپید روایت سفرهای اکتشافی و ماجراجوییهای باورنکردنی هنری وزلی در قطب جنوب(جنوبگان) به روایت دیوید گرن است. روایت مبارزه و تلاشی جسمی و روحی که گاه فراتر از توان بشر است.
هنری ورزلی افسر ۵۶ ساله و بازنشستۀ ارتش بریتانیا که از او به عنوان یکی از بزرگترین و الهامبخشترین کاشفان قطبی تاریخ یاد میشود، سه بار به قطب جنوب سفر کرد که هر سفر او سرشار از ماجراهای اعجابانگیز بود.
برای دریافت رایگان نسخه الکترونیک این کتاب کلیک کنید.
ظلمات سپید–هدیه نوروز1402 مهرگان خرد
هنر کار کردن
این کتاب یک راه مطمئن برای این است که بفهمید برای چه کاری ساخته شدهاید. این کتاب در چندین مرحله اول به شما کمک میکند خودتان را بشناسید و بفهمید چه تواناییهایی دارید بعد از آن میتوانید تشخیص دهید برای چه اری ساخته شدهاید و اصل علاقه شما برای چیست. این کتاب کمک میکند نارضایتی از کاری که دوست ندارید کنار بگذارید و بفهمید برای چه کاری ساخته شدهاید.
هنر خوب زیستن؛ ۵۲ میانبر شگفتانگیز به شادکامی، ثروت و موفقیت
«هنر خوب زیستن» نوشته رولف دوبلی نویسندۀ کتاب مشهور «هنر شفاف اندیشیدن» است. کتاب هنر خوب زیستن، ۵۲ پیشنهاد کاربردی برای رسیدن به آرامش، ثروت و موفقیت را عرضه میکند.
کتاب هنر خوب زیستن (The Art Of The Good Life)، مجموعهای از ابزارهای کاربردی برای یک زندگی خوب است. پنجاه و دو ترفند برای رسیدن به شادکامی، از دوری گزیدن بدون احساس گناه از فناوریهای روز گرفته تا پرداخت سرخوشانه جریمههای پارک ممنوع که هدفشان یاری به شما در رسیدن به خشنودی و شادکامی است. این نکتهها شاید نتوانند تضمین کننده یک زندگی خوب باشند، اما دستکم شانس بیشتری برای رسیدن به آن را در اختیارتان میگذارند (چیزی که همۀ ما خواهانش هستیم.)
لیوتار و ناانسان
تاب لیوتار و ناانسان اثر استوارت سیم، به بررسی دیدگاههای فرانسوا لیوتار فیلسوف فرانسوی پرداخته است.
در کتاب لیوتار و ناانسان، نویسنده به بررسی آرای لیوتار با تکیه بر «ناانسان» میپردازد. استوارت سیم (Stuart Sim)، در واکاوی دقیق این امر موفق بوده و کتاب خوشخوان و جذّابی را فراهم کرده است.
متفکران پستمدرن، بهطور ویژه لیوتار و بودریار، جذب ایدههایی چون پایان تاریخ و امر آخرالزمان شدهاند. شاید در نگاه اول این موضوع عجیب و گاهی مضحک جلوه کند اما نخست خود پستمدرنیسم واجد نوعی لحن آخرالزمانی است و دوم، پستمدرنیسم جنبشی است که ادعای «در هم شکستنِ شیوههای کهن انجام امور» را ترویج میکند؛ بنابراین پستمدرنیسم در سویههای متنوعی با امر آخرالزمان پیوند یافته است. به قول دریدا شاهد نوعی لحن آخرالزمانی در جریانات فلسفی متأخر هستیم.
لیوتار در مقدمهی کتاب ناانسان مشکل اصلی خود با “ناانسانیت” را چنین صورتبندی کرد: «چه میشود… اگر انسانها در فرآیند ناانسان شدن قرار گرفته یا بدان نزدیک باشند؟ (بخش اول) و (بخش دوم) اگر ناانسان در آنچه “مربوط” و منحصر به نوع انسان است سکنی گزیند، آنوقت چه میشود؟» مسئلهی نخست با “پیشرفت” یعنی با «سرمایهداری پیشرفته، با میل به ظاهر بیپایان آن برای گسترش و ابتکار فناورانه ربط دارد.» مسئلهی دوم “راز” کاملاً انسانی و نامتناهیای “که روح آدم زندانیاش است” را شکل میدهد.
مشکل لیوتار با پیشرفت، بر سر تأکید آن بر کارایی است، یعنی واقعاً زمانی را صرف خود انسان و امورات انسانی نمیکند. بلکه آنچه خاص انسان است را میبلعد؛ و چون کارآمدی مطلق هرگز به دست نمیآید، پیشرفت درخواستی بیپایان است که مستمراً امکان اندیشیدن بر آنچه اتفاق میافتد را کاهش میدهد: «سریع رفتن همانا سریع فراموش کردن است.» وقتی زمانی برای اندیشیدن نباشد آدم فراموش میکند که ناانسانیت، بهای پیشرفت است: «نظام تا حدی میتواند آنچه از آن فرار میکند را از اذهان پاک کند.» در بنیان هر دوی این مشکلات، لیوتار ردپای فناوریهای جدید را میبیند، بهخصوص فناوریهای مربوط به رایانهها و هوش مصنوعی و فناوریهای در خدمت سرمایهداری پیشرفته.
رادرفورد و پسر
نمایشنامۀ تحسینبرانگیز «رادرفورد و پسر» از تجربۀ زیستۀ گیتا ساوربی در یک خانوادۀ کارخانهدار آمده است. سال 1912 وقتی که صدای زنان از صحنه تئاتر انگلیس به ندرت شنیده میشد او توانست تصویری حیرتانگیز از نزاع طبقاتی، جنسیتی و نسلی نشان دهد و در کنار ایبسن و برنارد شاو جایگاه خودش را به دست آورد. «رادرفورد و پسر» نمایشنامهای در سه پرده و مجموعهای است از تقابلهای خانوادگی با پدر خانواده در پسزمینۀ مردسالاری و سرمایهداری. جیمی پورتمن، منتقدِ تئاتر دربارۀ نمایشنامه «رادرفورد و پسر» میگوید: «درامی که گیتا ساوربی نوشته به شکلی انکارناپذیر از دورهای برایمان میگوید که در آن سیستم طبقاتی و تنش بین سرمایهداری و نظام کارگری و البته جایگاه زنان در جامعه مورد بحث است. اما آنچه ما را بیشتر شیفتۀ این اثر میکند قبل از هر چیز بررسی شخصیت است. بررسی این که چگونه استبداد و فرهنگ غالب میتواند وضعیت انسان را بغرنج کند.»
دختری که از چنگ داعش گریخت
کتاب دختری که از چنگ داعش گریخت اثر فریدا خلف، روایتی از درد و رنج و در عینحال امید و اراده برای زندگی است.
ماجرای واقعی فریدا خلف دختر ایزدی که به دست داعش اسیر شده و چند ماه در اسارت داعش ماند تا بالاخره توانست به
همراه دوستانش از اردوگاه نظامی داعش فرار کنند.