وازریک مرده است!
نمایشنامهی پنجپردهای و مینیمالیستی وازریک مرده است! به نویسندگی صحرا رمضانیان برداشتی آزاد از داستانی کوتاه با همین عنوان به قلم احمد آرام است. زبان نمایشنامه نیز ترکیبی از گفتوگوها و تکگوییهای محاورهای فارسی، زبان شعر و زبان انگلیسی است. گوزن شمالی در این نمایشنامه، نمادی از انسان مهاجر و سرگشته است که اشاره به زندگی روزمرهی کتی هم دارد زیرا او برای امرار معاش باید لباس گوزن بپوشد.باید تأکید کنم نمایشنامهی وازریک مرده است! قهرمانی ندارد بلکه شاهد انسانهای معمولی هستیم. رمضانیان به زندگی تکنولوژیزده و غربت مهاجران توجه ویژهای کرده و این مفاهیم را به داستان اصلی اضافه کرده است.
کامو و سارتر
کامو و سارتر
ماجرای یک دوستی و جدالی که به آن پایان داد
***
این کتاب، روایتی همهجانبه دربارۀ دوستی و جدال بین آلبر کامو و ژان پل سارتر است. سارتر و کامو خاستگاهی متفاوت داشتند، سارتر بورژوا بود (اگرچه خودش از این لقب متنفر بود) اما کامو در الجزایر و با مادری بیسواد بزرگ شد. فعالیت سیاسی کامو ناشی از نگرانی او برای زندگی فقرای الجزایری بود اما سارتر تنها بعد از گذراندن مدتی در اردوگاه زندانیان جنگ جهانی دوم و سالها پس از آنکه در جایگاه فیلسوف و نویسنده مورد تحسین بود، به سمت سیاست کشیده شد. پس از آزادی فرانسه این دو مرد به روشنفکران و منادیان اگزیستانسالیسم تبدیل شدند (برچسبی که کامو هرگز آن را نپذیرفت) و در 15 سال پس از آشناییاولیه و تا زمان مرگ کامو، آنها در یک سناریوی سیاسی-روشنفکری و در سه پرده نقش خود را در جهانِ فلسفه، سیاست و ادبیات ایفا کردند که رونالد آرونسون با ظرافت، همدلی و دقت آن را بررسی و روایت میکند. در اولین ملاقات آنها در کافه دو فلور که سارتر و بووار در آنجا وقت میگذراندند، غذا میخوردند و معاشرت داشتند، هر سه بهطور عجیبی با هم گرم گرفتند. به گفتۀ بووار، اشتیاق کامو به تئاتر چیزی بود که یخهای بینشان را شکست. در ابتدا سارتر و کامو دوستان نزدیکی با تجربۀ مشترک در جبهۀ مقاومت فرانسه بودند اما درعینحال عزم آشکاری برای رویارویی با معضلات اخلاقی و سیاسی جهان داشتند.
پیمانهای خدای کوهستان
***
از مجموعۀ ادبیات فانتزی کلاسیک چینی برای کودکان و نوجوانان
با همکاری انتشارات DOLPHIN BOOK چین
****
ه نظر می رسد «پیمانهای خدای کوهستان» داستان مردی خردمند است که سانکسی را در دست دارد و باید با سلسلۀ اول هماهنگ باشد. این داستان کهن، حکایتی از خرص و اعتدال، طلب ثروت و فقز و جبران مهربانی و خویشتنداری. داستان دربارۀ مناسک است.
وی وی (منتقد مشهور ادبیات کودک)
***
این کتاب یکی از آثار سرشار از جذابیت ملی ادبیات فانتزی سنتی است که سادگی و اتخاد را شکل میکند. روایت بی واسطۀ زندگی روستایی، ارزش های سنتی را با نشاطی پایدار منتقل می کند.
کوی شین پینگ (منتقد مشهور ادبیات کودکان و نوجوان)
***
طرح کار جذاب است و از سبک چینی، سبک کلاسیک و عناصر سنتی به خوبی استفاده شده است.
داستانی پر از انرژی مثبت
سوپ سوپ (نویسندۀ ادبیات کودکان)
صف
صف، داستانی هجوآمیز است در ردیف ادبیات ابزورد و رئالیسم جادویی در توصیف جامعهای تمامیتخواه و دیوان سالار و آزار و شکنجهی مردمی که تحت دیکتاتوری حاکم زندگی میکنند .
بسمه عبدالعزیز، نویسندهی زن مصری، روانپزشک، فعال حقوق بشر و هنرمند تجسمی (ملقب به یاغی) در سال ۲۰۱۳، سه ماه بعد از به قدرت رسیدن اخوانالمسلمین در مصر، با نوشتن این داستان کنایهآمیز، تلاش دولت برای نزول شأن انسانی هموطنانش و اعمال زور در برابر اعتراضهای مردمی را پیش چشم خوانندگان آورد. او در این کتاب پروپاگاندای حکومتیای را نشانه گرفته که در جهت مهار مردم دست به تخریب تاریخ و نگارش دوبارهی آن به دلخواه خود میزند.
***
داستان نیمهشب
داستان نیمهشب، نمایشنامهای است از نوع تراژدی. همان مطلوبی که نویسندی آن را مشعوف میکند و آرام. مهدی میر باقری نه تنها از حدس و گمان مخاطب اثر نگران نیست که خود صریح و سلیس میگوید که از نابغهی نمایشنامهنویسی جهان، ویلیام شکسپیر، تأثیر پذیرفته است. این همان ادای دینی است که نویسندهای امروزین بر استاد خود تمام میکند. هملت میشود دغدغهی ذهنی و عامل پیش برندهی فکر و اندیشهاش در اثر پیشِ رو، یعنی داستان نیمه شب. این پرسش که چرا زندگی آدمیان بر وفق مراد نمیچرخد و پر است از درد و رنج و هجران، لحظهای گریبان خواننده را رها نمیکند و نویسنده پافشاری میکند به این نکته که عشق پدیدهای کمیاب و چه بسا نایاب است.
بعدازظهر یک نویسنده
هانتکه در این کتاب از یک ترس صحبت میکند، ترس قطع شدن ارتباطش با زبان و قوه تکلمش، و البته عدم توانایی برای ادامه دادن به کار (نویسندگی) و زندگی. بعدازظهرِ این نویسنده از مرکز یک شهر بینام اروپایی شروع شده و به حاشیههای شهر که میتوان آنها را لبههای رویا و خواب و یا مرزهای زبانی قلمداد کرد، کشیده میشود. او در این مسیر سؤالات زیادی هم از خودش میپرسد: «اصلاً نویسندگی چه جور کسب و کاری است؟ مگر در این قرن چنین شغلی هم وجود دارد؟ چه کسی میتواند مدعی باشد که یک هنرمند است و جایگاهی را هم برای خودش در این دنیا دست و پا بکند؟»
***
پیتر هانتکه (1942)، نویسنده و نمایشنامهنویس پیشرو اتریشی و برندۀ جایزۀ نوبل ادبیاتِ سال 2019 است. او با آفرینش آثاری نو و نامتعارف و تغییر نشانهها و روابط بین شخصیتها شیوههای بدیعی به کار گرفت و به تجربهگرایی دست زده است. هانتکه در آثار خود از شیوههای نوآورانهٔ درهم شکستن مرزهای زمان و استفاده از اشیاء و رویدادهای عادی برای تصویر اسطورههای نهان در دل آنها سود جسته است. او یکی از جنجالبرانگیزترین نویسندگان آلمانیزبان است که جوایز زیادی را از 1973 تاکنون دریافت کرده و شخصیتهای مهم ادبی و هنری موافق یا مخالف او بودهاند. شخصیتهایی که در رمانها و داستانهای هانتکه زندگی میکنند، در آستانهای از جنون و عقل هستند. آنها دغدغههای اگزیستانسیالیستی دارند.
فروید و سندرم حافظه کاذب
ر کتاب فروید و سندرم حافظه کاذب، فیل مالن به بررسی اندیشههای «فروید» درباره سندروم حافظه کاذب میپردازد و بیان میکند که حافظه کاذب، بیماری روانی است که در نتیجه اقدامات درمانی یا پزشکی مضر ایجاد میشود.
از سال 1992، مناقشه علمی و حقوقی بیامانی حول این اتهام پدید آمد که روانکاوها گاهی خاطرات غلطی درباره سوء استفاده جنسی دوران کودکی را در ذهن بیمار میپرورانند. برخی فروید را مقصر دانسته و میگویند که او از 100 سال پیش بذر «سندروم حافظه کاذب» را پاشیده است. آیا فروید پدر بدی بود که ایدههای غلطاندازی را به جامعه القا کرد که یک قرن بعد هیولایی آفرید؟ یا آیا نابغهای حیرتانگیز بود که درک موشکافانهاش از ذهن و حافظه زمان او بسیار جلوتر بود؟ فروید که بیشتر به تازیانه نقد گرفته شده و ندرتاْ به درستی خوانده شده، همچنان با مسائلی در پیوند است که ذهن روانشناسی و جامعه امروز را به خود مشغول داشته است.
کتاب فروید و سندروم حافظهی کاذبِ (Freud And False Memory Syndrome) فیل مالن به بررسی صحت و سقم این ادعاها میپردازد و روایتی موجز از تجربیات بالینی اولیهی فروید و نظریات سرکوب و ماهیت حافظه وی ارائه میکند. بحث فیل مالن (Phil Mollon) دربارهی برخی پروندههای ابتدایی فروید این امکان را برای خواننده فراهم میسازد تا دربارهی ریشههای بسط نظریات فروید تصوری به دست آورد. مالن بحث خود را با مختصری دربارهی جنبههای تجربیات بالینی اولیهی فروید در باب بازیابی ظاهری خاطرات سوء استفادهی جنسی دوران کودکی، عمدتاً در طول روانکاوی، آغاز میکند. با این حال تا زمانی که به ایدههای فروید دربارهی خاطرات اوایل دوران کودکی نپرداخته و ادعاهای بالینی فروید در ابتدای پیشهی روانکاویاش را بهدقت بررسی نمیکند، دربارهشان اظهار نظری نمیکند.
امبرتو اکو و فوتبال
کتاب امبرتو اکو و فوتبال اثر پیتر پریکلس تریفوناس، نحوهی کاربست نشانهها در تعاملات اجتماعی و فرهنگی را مورد مطالعه قرار میدهد و ابتذال فرهنگی عصر جدید را از دریچه ورزش پرطرفدار فوتبال به بحث میگذارد.
کتاب امبرتو اکو و فوتبال (Umberto Eco And Football) نه دربارهی امبرتو اکوی طرفدار فوتبال است، نه به اکوی نشانهشناس میپردازد و نه حتی کاری با اکوی داستاننویس دارد بلکه این نکته را مورد توجه قرار میدهد که چگونه تنوع آثار اکو به عنوان نظریهپرداز فرهنگی و روشنفکری عمومی، ما را قادر به خوانش نگرانیها، دغدغهها و بلاهتهایی میکند که در زندگی روزمره تجربه میکنیم». از آنجا که فوتبال به عنوان یک نشانه به نشانههای دیگری ارجاع میدهد، پیتر پریکلس تریفوناس (Peter Pricles Trifonas) در این اثر تلاش میکند از خلال آرای اکو پدیدههایی چون ورزشگاه، هواداری، هولیگانیسم و گپوگفتهای ورزشی به عنوان نشانههای ارجاعی فوتبال مورد بررسی قرار گیرد.
میان دو جهان؛ فرار از استبداد، زندگی زیر سایه صدام
زینب سلبی نویسندۀ عراقی و بنیانگذار سازمان بینالمللی زنان برای زنان، در کتاب میان دو جهان، از زندگی زیر سایهی استبداد صدام حسین و تحمل زخمهای دائمی روحش میگوید. دوستی اجباری پدر و مادر آزاداندیش و تحصیلکردهاش با صدام، دیکتاتور دیوانه و خونخوار، خدمت پدرش علیرغم میل خانواده به صدام بهعنوان خلبان شخصی و نوسان دائمی بین فرار از چنگال پرقدرت صدام و وارد شدن به حلقهی دوستان نزدیک او، زندگی زینب را به دو پاره تقسیم کرد، گویی که او میان دو جهان میزیست. زینب سلبی با تأسیس سازمان زنان برای زنان صدای زنان جنگزده شد. پای داستان این زنان مینشست و به آنها میگفت که باید روایتشان را به گوش جهانیان برسانند و با سکوت، همهی ما بخشی از خفقان و ظلم هستیم.
در خواب دیگران
نمایشنامهی در خواب دیگران امتداد رخدادها در تاریخ است. رخدادهایی که در این امتداد، اگر چه ممکن است صورتشان تغییر کند اما در اصل، رنجها، خوشیها و مفاهیم یکسان در ارتباط با انسان ایجاد میکنند. زمان در این نمایشنامه از مرداد 1332 آغاز میشود و تا سال 1388 ادامه مییابد. این زمانِ کِش آمده در متن، در کنار یک مکان ثابت (خانه)، مجموعهای از دورههای پرالتهاب تاریخ ایران، (در اینجا تهران) را شامل میشود که اگرچه همهی آن رخدادهای تاریخی، هر کدام دنیایی از فراز و نشیب و چون و چرا دارند، اما در این نمایشنامه، تبعاتشان در زندگی یک (یا چند) خانواده مورد توجه قرار میگیرد.
اورلیا
ژرار دو نروال، از تأثیرگذارترین نویسندگان سوررئالیست فرانسوی است. اورلیا را میتوان به نوعی سفرنامۀ روحی نروال به شرق دانست، سفرنامهای همراه با ذهن جنونآمیز نویسنده. این کتاب در زمان خودش در تقابل با عقلگرایی مدرن فرانسه قرار گرفت بود. کتاب اورلیا و در مجموع خود نروال تاثیر زیادی بر جنبشهای سورئالیستی گذاشتند. آندره برتون که از ستایشگران او بود، دربارۀ نروال گفت: «روح سوررئالیسم در نروال حلول کرده بود». اهمیت ژرار دو نروال در ادبیات فرانسه بیشتر به این دلیل است که او اولین کسی بود که اشراق را وارد رمان فرانسه کرد. شباهتهای بیشمار بین هدایت و نروال (بهخصوص نزدیکیهای بنیادین «بوف کور» و «اورلیا»)، جدلها و سوءتفاهمهای زیادی را میان اهالی ادبیات بهوجود آورده است و با وجود این که روژه لسکو از اتفاقی بودن این همانندیها خبر داد، هنوز هم بر سر تأثیر و تقلید «بوف کور» از «اورلیا»، آرا و اختلافهای بسیاری وجود دارد.
رواقیگری؛ فلسفۀ زیستن خردمندانه
|چاپ دوم|
رواقیگری مکتب فلسفی کهنی است که قرن دوم میلادی در رم شکوفا شد و تا به امروز همواره مورد توجه بوده است. بزرگان این مکتب از اپیکتتوس تا مارکوس آئورلیوس و سنکا به دنبال مفهوم خوشروانی در زندگی بودهاند و رضایت از زندگی را به عنوان اصل مهم فلسفه خود ابراز کردهاند. خرد جاری در این فلسفۀ باستانی بیزمان است و ارزشی غیرقابل انکار در جستوجو برای یافتن یک زندگی شاد و پرمعنا دارد
این کتاب همان وعدهای را دنبال میکند که فلسفۀ رواقیگری به دنبالش است؛ به شما یاد میدهد که چگونه یک زندگی بسیار شاد و آرام داشته باشید و همچنین به شما یاد میدهد که حتی هنگام مواجهه با بدبیاریها، این ویژگیها را حفظ کنید. این کتاب به شما یاد میدهد که برای هر اتفاقی آماده و تزلزلناپذیر، ریشهدار، از نظر احساسی قوی و حتی در میانۀ بحرانها به طور خارقالعادهای آرام و اندیشمند باشید.