وقتی حال همه خراب است؛ افسردگی، اندوه و درمان

برای بعضی که هرگز افسردگی را تحمل نکرده‌اند، ممکن است به نظر برسد که افسردگی صرفاً تخیلات دیگران یا ضعف شخصیت آن‌ها باشد. ممکن است آن را بهانه‌ای برای ترحم به خود یا بهانه‌ای برای کمبود انگیزه بدانند – پناهگاهی برای تمارض‌کنندگانی بدانند که صرفاً نمی‌توانند با چالش‌های زندگی روبه‌رو شوند. افسردگی برای هر شخصِ دچار آن، به‌اندازهٔ هر بیماری جسمی واقعی است. افسردگی ممکن است مانند یک بیماری قلبی ملموس نباشد اما می‌تواند به همان اندازه ناتوان‌کننده باشد. توصیفی فراگیر و تأثیرگذار دربارۀ اینکه چگونه این ناخوشی بر زندگی افراد چیره می‌شود، مدتی است که در اینترنت دست‌به‌دست می‌شود و خواندن آن برای کسانی که می‌خواهند افسردگی را درک کنند ضروری است.

شنیده‌ام که بسیاری از مردم به افرادِ درگیر افسردگی می‌گویند فقط «خوش باش». تعجب می‌کنم که آیا آن‌ها واقعاً می‌توانند باور کنند که این کار به همین سادگی است.

افسردگی فقط غم و اندوه نیست. پوچی است، فلاکت است. درد و نیستی یک‌باره است. وقتی واقعاً افسرده‌اید، توانایی یا اراده‌ای برای شادکردن خود ندارید. هیچ‌کس فقط یک «افسردگی» ساده ندارد. شما از آن رنج می‌برید