در کتاب «جاده شخصیت» که از پرفروش‌های نیویورک تایمز نیز بوده است، بروکس با به کمال رساندن رویکرد کتاب پیشین خود

و افزودن نقاط قوتی به راهبرد روایی‌اش، از جمله جایگزین کردن شخصیت‌های خیالی و فرضی با افراد حقیقی و شخصیت‌های

سرشناس، تحسین و تایید منتقدان را به خود جلب کرد.

جوهره و فلسفهٔ بنیادین «جادهٔ شخصیت»، دعوت خواننده، به عنوان عضوی از جامعه بشری، به تجدید نظر در نگاهی است که

به خویشتن دارد.بروکس ما را به نگاهی دوباره به سویهٔ فراموش‌شده‌مان فرامی‌خواند. او در این راه، «فروتنی» را صفتی کلیدی

می‌داند و این نه صرفاً به معنی فروتنی پیشه‌کردن در برابر دیگر مردمانt که به معنی پذیرش ضعف‌ها، کاستی‌ها و نقصان‌هایی

است که بخشی ناگزیر از ذات آدمی محسوب می‌شوند. هر انسانی برای رسیدن به شخصیتی قدرتمند و تزلزل‌ناپذیر نیاز دارد

که این ضعف‌ها را به رسمیت بشناسد و سپس به مواجهه با آن‌ها برخیزد.