رادرفورد و پسر
نمایش‌نامۀ تحسین‌برانگیز «رادرفورد و پسر» از تجربۀ زیستۀ گیتا ساوربی در یک خانوادۀ کارخانه‌دار آمده است. سال 1912 وقتی که صدای زنان از صحنه تئاتر انگلیس به ندرت شنیده می‌شد او توانست تصویری حیرت‌انگیز از نزاع طبقاتی، جنسیتی و نسلی نشان دهد و در کنار ایبسن و برنارد شاو جایگاه خودش را به دست آورد. «رادرفورد و پسر» نمایش‌نامه‌ای در سه پرده و مجموعه‌ای است از تقابل‌های خانوادگی با پدر خانواده در پس‌زمینۀ مردسالاری و سرمایه‌داری. جیمی پورتمن، منتقدِ تئاتر دربارۀ نمایش‌نامه «رادرفورد و پسر» می‌گوید: «درامی که گیتا ساوربی نوشته به شکلی انکارناپذیر از دوره‌ای برایمان می‌گوید که در آن سیستم طبقاتی و تنش بین سرمایه‌داری و نظام کارگری و البته جایگاه زنان در جامعه مورد بحث است. اما آنچه ما را بیشتر شیفتۀ این اثر می‌کند قبل از هر چیز بررسی شخصیت است. بررسی این که چگونه استبداد و فرهنگ غالب می‌تواند وضعیت انسان را بغرنج کند.»