امبرتو اکو و فوتبال
کتاب امبرتو اکو و فوتبال اثر پیتر پریکلس تریفوناس، نحوه‌ی کاربست نشانه‌ها در تعاملات اجتماعی و فرهنگی را مورد مطالعه قرار می‌دهد و ابتذال فرهنگی عصر جدید را از دریچه ورزش پرطرفدار فوتبال به بحث می‌گذارد.
کتاب امبرتو اکو و فوتبال (Umberto Eco And Football) نه درباره‌ی امبرتو اکوی طرفدار فوتبال است، نه به اکوی نشانه‌شناس می‌پردازد و نه حتی کاری با اکوی داستان‌نویس دارد بلکه این نکته را مورد توجه قرار می‌دهد که چگونه تنوع آثار اکو به عنوان نظریه‌پرداز فرهنگی و روشنفکری عمومی، ما را قادر به خوانش نگرانی‌ها، دغدغه‌ها و بلاهت‌هایی می‌کند که در زندگی روزمره تجربه می‌کنیم». از آن‌جا که فوتبال به عنوان یک نشانه به نشانه‌های دیگری ارجاع می‌دهد، پیتر پریکلس تریفوناس (Peter Pricles Trifonas) در این اثر تلاش می‌کند از خلال آرای اکو پدیده‌هایی چون ورزشگاه، هواداری، هولیگانیسم و گپ‌وگفت‌های ورزشی به عنوان نشانه‌های ارجاعی فوتبال مورد بررسی قرار گیرد.
بارت و امپراتوری نشانه‌ها
پیتر تریفوناس، متخصص پساساختارگرایی و نظریه انتقادی در دانشگاه تورنتو است.
رولان بارت (۱۹۸۰-۱۹۱۵)، نشانه‌شناس برجسته فرانسوی از شخصیت‌های مهم و تاثیرگذار قرن بیستم است.
آثار بارت تاثیر بسزایی در گسترش و تعمیق دانش نشانه‌شناسی داشته است. شاید بارت بیش از همه به خاطر ایده «مرگ مولف» شناخته شده باشد، اما یکی از مهم‌ترین مفاهیمی که او به ادبیات نشانه‌شناسی افزود مفهوم«اسطوره» است.
«بارت و امپراتوری نشانه‌ها» شرح و نقدی است کوتاه بر اثر کم حجم اما پرمایه رولان بارت با عنوان «امپراتوری نشانه‌ها» که در واقع معرف دوره گذار به عصر پساساختارگرایانه زندگی فکری وی است.
«امپراتوری نشانه‌ها» را به خاطر نوآوری نظری و سبک‌گرایانه‌اش باید نقطه عطفی در نظریه انتقادی معاصر دانست که سبب معرفی بارت به عنوان چهره برجسته نشانه‌شناسی فرانسوی به جهان شد.
این کتاب در حقیقت شرحی نشانه‌شناختی از سفر بارت به ژاپن است که در ۱۹۷۰ منتشر شد. برای بارت نشانه‌های ژاپن، برخلاف غرب که آکنده از معانی صریح و ضمنی‌اند، تهی و فاقد معنی هستند و همین نکته است که او را شیفته این فرهنگ می‌کند.
این کتاب شامل نه فصل اصلی است که عناوین آن به‌ترتیب عبارت است از: «نشانه‌شناسی، اسطوره، فرهنگ»، «فهم اسطوره»، «کشتی گرفتن با اسطوره»، «بارت پساساختارگرا»، « امپراتوری نشانه‌های تهی»، «فرهنگ و تاریخ»، «تصویرپردازی فرهنگ»، «روش تاریخی پیش و پس از ایدئولوژی»، «دروغ‌ها، داستان، ایدئولوژی».