در نگاه اول شاید به نظر برسد میان نمایش‌نامه‌ی به‌خاطر ماهان و دیگر آثار محمد مساوات، ارتباط معنامندی نتوان پیدا کرد اما برخورد ساده‌ی نویسنده با ناتورالیسم در نمایش‌نامه‌ی به خاطر ماهان و ساده بودن بافت اثر، دلیل اصلی تمایز آن با دیگر آثار مساوات است. تصویر ما از این نویسنده، بیش‌تر محصول آثاری چون قصه‌ی ظهر جمعه، خانواده، بی پدر، این یک پیپ نیست، بیگانه در خانه و … است. در این نمایش‌نامه اما مساوات از مؤلفه‌های معمول خود که یا به شدت خلاقه و عادت‌گریز هستند و یا بسیار رئالیستی و اجتماعی استفاده نمی‌کند و گویا ترجیح داده است با ساد‌گی غیر‌معمولی که در آثار او سراغ نداریم، این متن را به سرانجام برساند.