آورام نوآم چامسکی ( – ۱۹۲۸) زبان‌شناس و نظریه‌پرداز امریکایی است.

از او به عنوان پدر زبان‌شناسی مدرن یاد می‌شود. نظریه معروف وی دستور زایشی-گشتاری است که در دهه ۶۰ میلادی انقلابی در زبان‌شناسی معاصر ایجاد کرد.

برخی نوام چامسکی را به‌عنوان «انیشتین زبان‌شناسی مدرن» ستوده‌اند و نزد برخی دیگر هم به همان‌ اندازه به عنوان روشنفکر و دگراندیش سیاسی سازش‌ناپذیر و منتقد اجتماعی شناخته می‌شود.

این کتاب به بررسی دیدگاه‌های چامسکی در باب هژمونی اقتصاد جهانی و نظم نوین جهانی می‌پردازد. موضع او چندان با جهت‌گیری‌های رایج درباب جهانی‌شدن جور درنمی‌آید.

جرمی فاکس در این کتاب روایتی دست اول و گیرا از نظریه‌های چامسکی ارائه می‌کند. همان‌طور که خودش می‌گوید، در نوشتن این کتاب از چامسکی کمک گرفته و یاری او را همواره کنار خود داشته است.

بینش‌های چامسکی در این کتاب می‌تواند پرتوی بر نظریات میانه در باب جهانی شدن بینداز