زینب سلبی نویسندۀ عراقی و بنیان‌گذار سازمان بین‌المللی زنان برای زنان، در کتاب میان دو جهان، از زندگی زیر سایه‌ی استبداد صدام حسین و تحمل زخم‌های دائمی روحش می‌گوید. دوستی اجباری پدر و مادر آزاداندیش و تحصیل‌کرده‌اش با صدام، دیکتاتور دیوانه و خونخوار، خدمت پدرش علی‌رغم میل خانواده به صدام به‌عنوان خلبان شخصی و نوسان دائمی بین فرار از چنگال پرقدرت صدام و وارد شدن به حلقه‌ی دوستان نزدیک او، زندگی زینب را به دو پاره تقسیم کرد، گویی که او میان دو جهان می‌زیست. زینب سلبی با تأسیس سازمان زنان برای زنان صدای زنان جنگ‌زده شد. پای داستان این زنان می‌نشست و به آن‌ها می‌گفت که باید روایتشان را به گوش جهانیان برسانند و با سکوت، همه‌ی ما بخشی از خفقان و ظلم هستیم.