داستان پیدایش
تاریـــخ کلانی از همهچیــز، از بیــگ بنگ تا اولین ستارگان و زندگی روی زمین تا عصر دایناسورها، پیدایش انسان خردمــند تا عصــر کشاورزی و عصر یخبندان، ظهور امپراتوریها تا دوران سوختهای فسیلی، سفر به ماه، جهانیشدن و آنچه در آینده اتفاق خواهد افتاد…
***
رواقیگری؛ فلسفۀ زیستن خردمندانه
|چاپ دوم|
رواقیگری مکتب فلسفی کهنی است که قرن دوم میلادی در رم شکوفا شد و تا به امروز همواره مورد توجه بوده است. بزرگان این مکتب از اپیکتتوس تا مارکوس آئورلیوس و سنکا به دنبال مفهوم خوشروانی در زندگی بودهاند و رضایت از زندگی را به عنوان اصل مهم فلسفه خود ابراز کردهاند. خرد جاری در این فلسفۀ باستانی بیزمان است و ارزشی غیرقابل انکار در جستوجو برای یافتن یک زندگی شاد و پرمعنا دارد
این کتاب همان وعدهای را دنبال میکند که فلسفۀ رواقیگری به دنبالش است؛ به شما یاد میدهد که چگونه یک زندگی بسیار شاد و آرام داشته باشید و همچنین به شما یاد میدهد که حتی هنگام مواجهه با بدبیاریها، این ویژگیها را حفظ کنید. این کتاب به شما یاد میدهد که برای هر اتفاقی آماده و تزلزلناپذیر، ریشهدار، از نظر احساسی قوی و حتی در میانۀ بحرانها به طور خارقالعادهای آرام و اندیشمند باشید.
فلسفۀ رواقی و هنر شادکامی؛ حکمت عملی در زندگی امروز
اگر از بیشتر فیلسوفان مدرن بپرسید «معنای زندگی چیست؟» احتمالاً فقط شانه بالا میاندازند و میگویند که این سؤال بیپاسخ است. بااینحال مکاتب اصلی فلسفهی باستان هر یک پاسخ متفاوتی به این سؤال ارائه کردهاند. بهطور خلاصه رواقیون عقیده دارند که هدف زندگی، پیوسته زیستن در هماهنگی و توافق با طبیعت جهان است و این کار را با توجه به ماهیت ذاتی خودمان بهمثابهی موجودات عقلانی و اجتماعی انجام میدهیم. آنچه رونالد رابرتسون در کتاب فلسفهی رواقی و هنر شادکامی شرح میدهد زندگی بر مبنای فضیلت یا آرته است.
تأکید رواقیون بیش از هرچیز بر شادکامی است که در گروِ عشقِ عقلانی به خود و احساس دوستی و محبت نسبت به دیگران است. فیلسوف رواقی هم دیگران را دوست خواهد داشت و هم از ضررها و آسیبهای اجتنابناپذیری که زندگی بر خودش وارد میکند، آشفته نمیشود. در واقع، رواقیگری با تغییر منطقی و طبیعی احساسات ما بهجای اینکه سعی کنیم با زور جلوی آنها را بگیریم، مجموعهای غنی از راهبردها و ترفندها برای توسعهی تابآوری روانی فراهم میکند.
منبع نهایی شادکامی و کامیابی انسان چیست؟ رواقیون وقتی میگویند فلانی آدم خوب یا بدی است به چه معناست؟ آنها چگونه نیاز به زندگی در دنیا، مدیریت اموال و تعامل با افراد دیگر را با دیدگاه سختگیرانهی خود که فضیلت تنها خیر واقعی است، سازگار میکنند؟ اینها سؤالاتی هستند که رونالد رابرتسون در کتاب فلسفه رواقی و هنر شادکامی به آنها پاسخ میدهد.
کتاب فلسفه رواقی و هنر شادکامی این وعدهی امیدبخش را میدهد که با آموختن اینکه رواقیگری چیست میتوانید زندگی خود را متحول کنید.
کتاب فلسفه رواقی و هنر شادکامی برای چه کسانی مناسب است؟
این کتاب به هرکس که در پیِ یافتن راز شادی و کامیابی در زندگی است، توصیه میشود.
قطار فلسفه؛ در جستوجوی درسهای زندگی از خردمندان درگذشته
غم نان و ترس از آیندهی نامعلوم و بسیاری از چیزهای دیگر، باعث شده به قدری به هستی مشغول شویم که از آن حیرت نکنیم. دیگر نه جهان ما را شگفتزده میکند و نه چندان در باب آن تامل میکنیم. اریک واینر (Eric Weiner) در کتاب قطار فلسفه (The Socrates Express) از شما دعوت میکند تا گهگاه سری بیرون بیاورید و به جهان از منظری متفاوت بیندیشید.
ما به همان دلیل که سفر میکنیم، به فلسفه و حکمت روی میآوریم: برای مشاهدهی جهان از دریچهای متفاوت، کشف زیباییهای پنهان و یافتن راهی بدیعتر برای بودن. ما میخواهیم یاد بگیریم که شگفتی هستی را در آغوش بگیریم، با پشیمانیهامان روبهرو شویم و امیدوار باقی بمانیم.
اریک واینر در کتاب شگفتانگیز و کاربردی قطار فلسفه، اشتیاق فراوانی به درآمیختن سفر و حکمت دارد و البته این تشبیه اصلاً بیراه نیست. فلسفه گذریست از جنس سفر کردن، مشاهده کردن و مشغول شدن به رازهای هستی. همچنین، فلسفهورزی نوعی جسارت در خود دارد؛ چرا که باید سرزمین آشنا و امنت را رها کنی و پا به زمینهای ناشناخته بگذاری.
واینر در مسیر جستوجوی معنا همراه ما شده، در این قطار کنار ما مینشیند و کمک میکند تا در این سفر از آموزههای حکیمترین و خردمندترین انسانهای هر عصر، از سیمون وی تا روسو بهره ببریم. نویسنده با قطار، (متفکرانهترین روش حملونقل!) هزاران هزار مایل را همراه ما طی میکند و در انتهای این سفر، اگر انتهایی داشته باشد، میآموزیم که چگونه عاقلانهتر رفتار کنیم، زندگی معنادارتری داشته باشیم، همانند اپیکور لذت ببریم و مثل سقراط کنجکاوی کنیم.
این اثر جستوجویی اساسی برای یافتن پاسخ حیاتیترین پرسشهای بشریست. آن پرسشهای پیچیدهای که علیرغم ابهام زیادشان، برای بسیاری از انسانها عمیق و مهم هستند. نمیشود انسان بود و در هجوم این همه تردید، شگفتی و سوال به فکر فرو نرفت. واینر در قطار فلسفه ما را تشویق میکند که به جای پاسخ، بر پرسشها تمرکز کنیم.
این کتاب همان وعدهای را دنبال میکند که فلسفۀ رواقیگری به دنبالش است؛ به شما یاد میدهد که چگونه یک زندگی بسیار شاد و آرام داشته باشید و همچنین به شما یاد میدهد که حتی هنگام مواجهه با بدبیاریها، این ویژگیها را حفظ کنید. این کتاب به شما یاد میدهد که برای هر اتفاقی آماده و تزلزلناپذیر، ریشهدار، از نظر احساسی قوی و حتی در میانۀ بحرانها به طور خارقالعادهای آرام و اندیشمند باشید.
موفقسازها؛ پدیدهها چگونه محبوب میشوند
کتاب موفقسازها؛ پدیدهها چگونه محبوب میشوند (Hit makers: the science of popularity in an age of distraction)، اثر منتخب ژورنال کتابخانههای آمریکا و یکی از پرفروشترینهای سایز نیویورکتایمز است. موفقسازها بر این نظریه استوار شده است که، به نظر میرسد آهنگها، برنامههای تلویزیونی، فیلمهای پرهزینه، شوخیهای اینترنتی و برنامههای درجه یک به یک باره به موفقیت میرسند، ولی حتی این آشفته بازار فرهنگی هم تحت سلطۀ قوانین مشخصی قرار دارد؛ روانشناسی این که چرا بعضی مردم از بعضی چیزها خوششان میآید، شبکههای اجتماعیای که این ایدهها از طریق آنها گسترش مییابند و جنبههای اقتصادی بازارهای فرهنگی.
میانسالی؛ یک راهنمای فلسفی
این کتاب تنها برای میانسالها نیست، بلکه برای هرکسی است که با ماهیت تغییرناپذیری چون زمان تعامل دارد. این اثر با فلسفهٔ کاربردی سروکار دارد: نوعی تفکر فلسفی است که بر روی چالشهای میانسالی تمرکز میکند.
فیلسوفها همواره به دشواریهای دوره میانسالی بیتوجهی کردهاند، ولی این دشواریها از نظر فلسفی جذاب هستند و با همان ابزارهایی که فیلسوفها استفاده میکنند میتوان آنها را مورد بررسی قرار داد.
کتاب «راهنمای مواجهه فلسفی با میانسالی» یک کتاب راهنما است اما نه از نوع استاندارد و معمول آن. چرا که بیشتر با پرسشهای اساسی سروکار دارد که اغلب دربارهٔ نوع احساس شما نسبت به زندگی هستند، به نوعی کمتر به دنبال تغییرات بیرونی است.
این اثر میخواهد به شما بگوید میانسالی برای شروع یک چیز تازه خیلی مقطع سنی دیری نیست، ولی اغلب به چنین حسی میرسیم که زمان در دوران میانسالی خیلی کوتاه به نظر میرسد. نگذارید این مسئله فریبتان بدهد. بیشتر از آنچه که فکر میکنید زمان دارید. کیرن سیتا در این کتاب با تکیه بر نظریههای فلسفی، توصیهها و استراتژیهایی برای وفق یافتن با میانسالی ارائه داده است..
همه چیز تغییر میکند
«همهچیز تغییر میکند» رمانی از جاناتان تروپر نویسنده آمریکایی است.
تروپر در سال ۱۹۷۰ در ریوردیل آمریکا متولد شد. او مدرک کارشناسی ارشد نویسندگی خلاق از دانشگاه نیویورک دارد و تاکنون ۶ رمان نوشته است. آثار او در سراسر جهان پرفروش هستند و به بیش از بیست و دو زبان مختلف ترجمه شدهاند.
«همه چیز تغییر میکند» یک داستان خردمندانه، تکاندهنده، طنزآمیز، عاشقانه و درواقع یک کار برتر از یک استعداد جدید در عرصه نویسندگی است.
هنر، همه فریب است
جرج اورول، پیش از هر چیز دیگری، یک مقالهنویس بود. اولین آثاری که از او چاپ شد، مقاله بودند، آخرین نوشتههایش بر بالین مرگ هم مقاله بودند. لابهلای این دو مرحله، او پیرو چیزی بود که همیشه بهعنوان رسالت اصلی یک مقاله در نظر گرفته میشود: مطرح کردن افکاری درباره زندگی و هنر در یک فضای فشرده با یک صدای شخصی متمایز که مستقیم با خواننده صحبت میکند. مقاله با استعدادهای خاص اورول کاملاً سازگار بود و حتی در بهترین داستان او ردپای آن دیده میشود. مثلاً لابهلای سطور طولانی رمان 1984، ساختار سطحی رمانگونۀ آن در هم میشکند و دغدغههای مورد توجه این رماننویس، با فشار از آن بیرون میزند. یکی از دلایل تمایل اورول به مقاله، ماهیت انعطافپذیر آن است. تمام چیزی که یک خواننده انتظار دارد این است که مقالهنویس بداند چه میخواهد بگوید و حرف جذابی برای گفتن داشته باشد، با صدایی که مختص خودش باشد. بعد از اینها ملاکهایی چون موضوع، طول مطلب، ساختار و علت وجود دارد که کاملاً متغیر هستند. اورول در طول عمر کوتاهش متون زیادی نوشت، یک خبرنگار فعال بود و در این مجموعه مقالههایش، نقدهایی از کتاب و فیلم و تئاتر و هنر و سیاست پیدا میکنید. او همچنین در این کتاب از تفسیرهای فرهنگی، نقد ادبی، بحث سیاسی، بخشهایی از زندگی خود و روایتهای شخصیاش صحبت میکند.
باورهای بد (باورهایی که با شواهد در دسترس آشکارا ناسازگاری دارند) رایج هستند. بسیاری از گروههای اقلیتی مثلاً باور دارند که واکسنها خطرناک هستند و تئوریهای توطئۀ عجیب و غریب را میپذیرند. فراگیر شدن باورهای بد شاید از نگاه سیاسی و اجتماعی مهم باشد و مثلاً راه کنشگری کارآمد برای بحران تغییر اقلیم را سد کند. ازاینرو، توضیح اینکه چرا افراد باورهای بد را میپذیرند و اینکه برای وا داشتن آنها به بیشتر پاسخگو شدن به شواهد باید چهکار کرد، رسالتی پراهمیت است.